Iranian EFL Learners’ Reactions to Different Feedbacks in Writing Classrooms: Teacher Written Comments (TWC) vs. Peer Written Comments (PWC)

در سالهاي اخير، آموزش مهارت نوشتاري از توجه صرف بر نتيجه امر بيشتر بر روند نوشتار تاكيد دارد. در اين رويكرد ، بازخورد كه عبارت است از فراهم آوردن مجموعه اي از اطلاعات از سوي خواننده به نويسنده متن از نقش بسيار مهمي برخوردار است. تحقيق حاضر، به تاثير دو نوع بازخورد مكتوب معلم وهم آموز بر كيفيت كلي مهارت نوشتاري زبان آموزان مي پردازد. بدين منظور، از ميان 98 زبان آموز ايراني كه متوسط سني آنها بين 22 تا 25 سال بود و همگي در رشته كارشناسي مترجمي زبان انگليسي تحصيل مي-كردند ، 60 نفر آنها بر اساس نمره آزمون استاندارد زبان (OPT) و يك نمونه پاراگراف توضيحي با تاكيد بر ذكر دلايل انتخاب و به سه گروه متجانس 20 نفري تقسيم شدند. كليه شركت كنندگان ملزم به نوشتن پيرامون پنج موضوع در طول يك ترم تحصيلي ( 15 هفته ) بودند. نوشتن در مورد هر موضوع به طور كامل سه هفته به طول انجاميد . هفته اول: نوشتن موضوع با نظارت معلم و در محيط كلاس درس ، هفته دوم ، ارايه بازخورد از سوي معلم يا هم آموز و هفته سوم، بازنويسي متن اوليه بر اساس بازخورد دريافتي. سپس كليه دست نوشته ها، قبل و بعد از دريافت بازخورد، به شيوه جزيي نگر نمره گذاري شدند. نتايج بدست آمده حاكي از آن است كه اولاً : دريافت بازخورد مكتوب تاثير به سزايي بر كيفيت نوشتار زبان آموزان داشته است و دوما: از ميان دو منبع فراهم كننده بازخورد – معلم و هم آموز – زبان آموزان از بازخوردهاي معلم خود بيشتر بهره برده اند. از ديگر نتايج اين مطالعه مي توان به نقش متفاوت زبان آموزان در شيوه ارتباطي آموزش زبان دوم اشاره داشت كه طي آن به عنوان افراد مستقل به ايفاي نقش پرداخته و به نوشته هاي ساير هم كلاسي هاي خود واكنش نشان داده و سعي در فراهم نمودن پاسخي مناسب مي نمايند و به اين ترتيب بر ميزان و ساختار معلومات زبان دوم خود مي افزايند.

The teaching of writing has recently begun to move away from a concentration on the written product to an emphasis on the process of writing. Feedback is a fundamental element of the process approach to writing. It can be defined as input from a reader to a writer with the effect of providing information to the writer for a revision. This study reports on the effectiveness of two types of feedback provided by two different sources– the teacher and the peers– on students’ overall writing quality in an EFL context. To fulfill such an aim, a group of 60 Iranian Persian native speakers aged between 22 and 25 majoring in English Translation were chosen from among a greater population of 98. They were assigned to three homogeneous groups based on their scores on Oxford Placement Test (OPT) and a sample writing assignment on a given topic by emphasizing the expository genre through providing some reasons. They covered five topics before and after receiving feedback– ten written texts– in the span of a 15-week semester. Then, the papers were rated analytically. The findings revealed that feedback had a noticeable effect on the students’ draft editing, and of the two sources of feedback, the students benefited from teacher’s feedback more than their peers’ feedback. Other possible implications interpreted from this study supported the occurrence of a change in students’ roles in communicative foreign language learning settings and that, they could take the role of autonomous learners and turn into common respondents to other students’ writings and in this way their L2 knowledge construction and implementation increased