Explicit vs. Contrastive-based Instruction of Formulaic Expressions in Developing EFL Learners’ Reading Ability

اصطلاحات و كلمات همنشين به عنوان بخش جدايي ناپذير ساختار متني، نقش مهمّي درانتقال معني و درك متن ايفا مي كند.همچنين، ويژگي هاي مقابله اي بين زباني اصطلاحات و كلمات همنشين، بر اهمّيت و پيچيدگي آموزش آنها مي افزايد.با توجه اين واقعيت ها، اين پژوهش در پي يافتن سازوكاري موثرجهت چگونگي تدريس اصطلاحات و كلمات همنشين بود: آيا روش صريح يا مقابله اي آموزش اصطلاحات و كلمات هم نشين دستاوردهاي گوناگوني براي تقويت مهارت خواندن زبان آموزان خارجي به دنبال خواهد داشت؟بدين منظور، بر اساس آزمون توانايي زباني نلسون سه گروه ايراني از زبان آموزان انگليسي در قالب يك گروه شاهد، و دو گروه آزمايشي ( يعني آموزش صريح و مقابله اي) به ترتيب تحت آموزش متداول ،صريح،و مقابله اي مجموعه اي از اصطلاحات وكلمات همنشين گزيده شده در قالب جزوه ي آموزشي قرار گرفتند. پيش از انجام پژوهش، دانش مهارت خواندن آنها بر اساس آزمون تشخيصي محقّق-ساز ارزيابي شد. براي سنجش يادگيري وتشخيص ميزان تمايززبان فارسي با زبان انگليسي از حيث اصطلاحات وكلمات همنشين، از الگوهاي كيفي و كمّي استفاده شد. تجزيه و تحليل اوليه نشان داد نوع آموزش تاثير معناداري بر پيشرفت توانايي خواندن افراد داشته است بطوريكه گروههاي آموزشي صريح و مقابله اي در مقايسه با گروه شاهد عملكرد بهتري داشته اند. مع الوصف تفاوت آماري معناداري بين گروه هاي آزمايشي مشاهده نشد. افزون بر اين، آخرين الگو نشان داد كه اصطلاحات وكلمات همنشين بين زبان هاي فارسي و انگليسي از لحاظ ويژگي هاي ساختاري، معنايي،و كاربردي متمايز و ناهماهنگ هستند. به كارگيري اين يافته ها مي تواند راهگشاي مدرسين، زبان آموزان،نويسندگان كتب درسي، و طرحان مواد درسي زبان خارجي در برنامه ي آموزشي باشد.

As an integrative component of textual structure, formulaic expressions (FEs) play a key role in communicating the message and comprehending the text. Furthermore, interlingually contrastive features of FEs add to their both significance and complexity of their instruction. Given these facts, this study was an attempt to explore a sound mechanism on how to teach FEs; whether an explicit or CA-based approach to FEs instruction could entail various achievements among EFL learners’ reading ability. To this end, three groups of Iranian EFL learners, identified as homogeneous based on Nelson Proficiency Test, were classified into one control and two experimental (i.e. explicit and CA-based instruction) ones. They were exposed to conventional, explicit and CA-based instructions of a set of selected FEs developed into and presented in the form of an instructional handout. Their Knowledge of reading was also tested based on a researcher-made diagnostic test prior to the experiment. Both quantitative and qualitative paradigms were employed to measure both the achievements and the extent of contrast between Persian and English languages in terms of FEs. The former analysis revealed significance difference among the groups in terms of instruction type effectiveness; both explicit and CA-based instruction groups outperformed the control group; on the contrary, no statistically significant difference was revealed between the experimental groups. Additionally, the latter paradigm revealed differences and mismatches between Persian and English FEs in terms of semantic, syntactic and pragmatic parameters. The findings could be insightful for EFL instructors, learners, textbook writers, and syllabus designers to take into account issues like these in their pedagogical programs.