Author/Authors :
F. Siklér، نويسنده , , J. Bachler، نويسنده , , D. Barna، نويسنده , , L.S. Barnby، نويسنده , , J. Bartke، نويسنده , , R.A. Barton، نويسنده , , L. Betev، نويسنده , , H. Bia?kowska، نويسنده , , A. Billmeier، نويسنده , , C. Blume، نويسنده , , C.O. Blyth، نويسنده , , B. Boimska، نويسنده , , J. Bracinik، نويسنده , , F.P. Brady، نويسنده , , R. Brun، نويسنده , , P. Bunc?i?، نويسنده , , L. Carr، نويسنده , , D. Cebra، نويسنده , , G.E. Cooper، نويسنده , , J.G. Cramer، نويسنده , , et al.، نويسنده ,
Abstract :
With its large acceptance and particle identification coverage the NA49 experiment (Fig. 1) can study hadron production in a wide range of high energy reactions [1]. Originally aimed at examining central Pb+Pb collisions for signatures of quark-gluon plasma formation, the scope of the experiment has been enhanced with a systematic study of impact parameter and projectile size dependence, as well as the inclusion of the more elementary p+p and p+A interactions. The question is: are predicted signals of the quark-gluon plasma observed and are there discontinuities which would support the concept of hadronic phase transition?
