Detection and identification of Leishmania isolates from patients with Cutaneous Leishmaniasis (CL) in Isfahan (central region of Iran) by PCR method

ليشمانيوز يك بيماري تك ياخته اي مشترك ميباشد كه توسط تك ياخته ليشمانيا ايجاد مي شود. ليشمانيوز جلدي(CL)، يك بيماري پيچيده با طيف وسيعي از تظاهرات باليني است. مطالعه حاضر جهت تعيين گونه اين انگل به روش واكنش زنجيره اي پليمراز در شهر اصفهان طي سال هاي 1390- 1389 صورت گرفت .124 بيمار با ضايعه مشكوك به ليشمانيوز و داراي اسمير مستقيم مثبت از ضايعه انتخاب شدند. هر نمونه برداشت شده از ضايعه پس از رشد و تكثير در محيط NNN به منظور خالص سازي انگلها از عناصر محيط كشت اوليه به محيط كشت سلولي RPMI 1640 همراه با سرم جنين گوساله به ميزان 20% به عنوان مكمل وارد شد. سپس نمونه ها براي انجام واكنش زنجيره اي پليمراز مورد استفاده قرار گرفتند. از 124 بيمار، 111 مورد (89.51?) به L.major و 12 مورد (9.67?) به L.tropica آلوده بودند، با اين حال تنها در يك مورد آلودگي به طور همزمان با L.major و L.tropica مشاهده شد كه تشخيص اين آلودگي همزمان فقط با واكنش زنجيره اي پليمراز ممكن است. L.major شايع ترين گونه در بيماران مورد مطالعه بوده است (p-value < 0.001).

Leishmaniasis is caused by parasitic protozoa of the genus Leishmania. Cutaneous leishmaniasis (CL) is a complex disease with wide spectrum of clinical manifestations. In order to identify leishmania species causing CL in Isfahan by a definite molecular technique (PCR method), this study was undertaken over 2010- 2011. 124 Patients with suspicious lesion of Leishmaniasis and positive direct smear from lesion were selected. Samples were cultured in NNN and RPMI 1640 media Negative and positive control and clinical samples was applied for PCR in the same condition. In the next step, standard PCR was carried out using classic protocol. From 124 patients, 111 (89.51%) cases were infected as L. major and 12 (9.67%) cases were infected by L. tropica, However only in one patient simultaneous infectious with both L. major and L. tropica was identified by PCR techniques which could not be possible in microscopy. L.major was the most prevalent species in the studied patients (p-value < 0.001).