A comparison between PCR and Immunochromatography assay (ICA) in diagnosis of hemorrhagic gastroenteritis caused by Canine parvovirus

پاروويروس تيپ-2 همواره به عنوان يكي از مهمترين ويروس هاي مسوول، در ايجاد آنتريت هموراژيك حاد در سگ ها به شمار مي رود. تشخيص سريع و دقيق عفونت ناشي از پاروويروس تيپ-2، بويژه در كنل ها (لانه سگ)، جهت جداسازي سگ هاي آلوده مهم است. هدف از انجام مطالعه حاضر، مقايسه دو تست آزمايشگاهي يعني واكنش زنجيره اي پلي مراز و ايمونوكروماتوگرافي اسي بود كه بيشتر جهت تشخيص عفونت ناشي از پاروويروس در سگ هاي خانگي بكار برده مي شود. نمونه هاي مدفوع از 55 قلاده سگ (50 مورد مبتلا به اسهال خوني و 5 قلاده سالم) در فاصله سال هاي 91-1390 در منطقه اهواز، جنوب غرب ايران جمع آوري شده بود. سگ هاي مورد مطالعه، به دو گروه سني (كمتر از 6 ماه و بالاي 6 ماه)، 4 نژاد مختلف (ترير، ژرمن شفرد، دوبرمن پينچر و مخلوط) و بر اساس محيط به دو گروه (باز و بسته) تقسيم بندي شدند. تمام نمونه ها با دو روش ايمونوكروماتوگرافي و واكنش زنجيره اي پلي مراز مورد ارزيابي قرار گرفته و نتايج با استفاده از روش هاي آماري كاپا، مك نمار و مربع كاي آناليز شدند. ايمونوكروماتوگرافي اسي و واكنش زنجيره اي پلي مراز قادر بودند كه آنتي ژن يا اسيد نوكلييك پاروويروس تيپ-2 را به ترتيب در 33 و 50 مورد از نمونه هاي اسهالي تعيين كنند. نمونه هاي سگ هاي سالم با هردو آزمايش منفي بودند. اگرچه حساسيت روش ايمونوكروماتوگرافي اسي در مقايسه با واكنش زنجيره اي پلي مراز 66 درصد تعيين شده بود (واكنش زنجيره اي پلي مراز حساس تر از ايمونوكروماتوگرافي اسي)، با اين وجود آناليز آماري نشان داد كه تفاوت بين دو تكنيك معني دار نبودند (P > 0.05). آزمايش كاپا بين دو روش 38/0بدست آمد. آزمايش خون نيز نشان داد كه اكثر سگ هاي آلوده دچار لكوپني، لنفوپني و نوتروپني بودند (82%، 41 مورد از 50 نمونه). نتايج حاصل از اين بررسي نشان داد كه استانداردسازي دقيق روش هاي آزمايشگاهي براي تشخيص عفونت هاي پاروويروسي لازم هستند تا يك ابزار مناسب جهت تشخيص عامل اتيولوژيك گاستروآنتريت هموراژيك را فراهم نمايند. اگرچه ايمونوكروماتوگرافي، روشي ساده و سريع جهت تفريق نمونه هاي مشكوك به پاروويروس است، اما واكنش زنجيره اي پلي-مراز نسبت به ايمونوكروماتوگرافي اسي حساس تر و قابل اعتمادتر است. علاوه بر اين تحت تيپ هاي پارووويروس بعد از تاييد اين ويروس با روش واكنش زنجيره اي پلي مراز تعيين شدند. در اين آزمايش 48 نمونه CPV-2b و 2 نمونه ديگر CPV-2a بودند. نتايج ما نشان داد كه CPV-2b تحت تيپ غالب بود.

Canine parvovirus type 2 (CPV-2) is one of the most common viruses responsible for acute hemorrhagic enteritis in dogs. A rapid and accurate diagnosis of CPV-2 infection is especially important in kennels in order to isolate infected dogs. The aim of the present study was to compare two laboratory tests i.e., Polymerase Change Reaction (PCR) and Immunochromatography assay (ICA) most commonly used for the diagnosis of canine parvovirus infection in companion dogs. Fecal samples were collected from fifty five dogs (50=hemorrhagic diarrheic and 5= healthy) between 2011 and 2012 in Ahvaz district, southwest of Iran. The studied dogs were divided into two age groups ( < 6 months, and > 6 months), four different breeds (Terriers, German shepherds, Doberman pinschers and Mixed) and based on environment into two groups (open and close) also. All samples were tested by ICA and PCR methods and the results were analyzed by using Kappa test, Mc Nemar and Chi-square analysis. ICA and PCR were able to detect CPV-2 antigen or nucleic acid in 33 and 50 of the hemorrhagic diarrheic samples, respectively. Samples of healthy dogs were negative by both tests. Although sensitivity of ICA compared with PCR method was determined to be 66% (PCR more sensitive than ICA), nevertheless statistical analysis showed that the difference between two techniques were not significant (P > 0.05). Kappa test was obtained 0.38 between two techniques. CBC showed that most infected dogs had leucopenia, lymphopenia and neutropenia also (82%; 41 out of 50 samples).Obtained results of this survey showed that accurate standardization of laboratory tests is required to provide veterinarian with an effective tool for a precise etiological diagnosis of hemorrhagic gastroenteritis due to CPV infection. Although Immunochromatography is a simple and quick method for screening of fecal samples of dogs suspected of CPV infection, but PCR is more sensitive and reliable than ICA. Moreover, the subtypes of the virus determined by PCR test after verifying parvovirus. In this test 48 samples were CPV-2b and another 2 samples were CPV-2a. Our results showed that CPV-2b was the predominant subtype.