اثر ژل آلوورا و تريامسينولون موضعي در درمان ليكن پلان دهاني

بيان مساله: ليكن پلان دهاني، يك بيماري التهابي مزمن پوستي مخاطي است، كه به ويژه مي تواند در گونه هاي اروزيو و آتروفيك دردناك باشد. در اين زمينه، درمان هاي بي شمار با نتايج متفاوت بررسي شده است. هدف: هدف از اين پژوهش ، بررسي و مقايسه ي اثر ژل آلوورا و استروييد موضعي (تريامسينولون) در درمان موضعي ليكن پلان دهاني بود. مواد و روش: در اين پژوهش دوسويه كور، شمار 50 بيمار (13 مرد و 37 زن ) مبتلا به آسيب هاي دهاني ليكن پلان، انتخاب و به گونه ي تصادفي به دو گروه بخش شدند، كه يك گروه ژل آلوورا 70 درصد و گروه ديگر، تريامسينولون موضعي 1/0 درصد دريافت كردند. شيوه ي درمان به صورت استفاده ي موضعي سه بار در روز از دارو براي مدت هشت هفته بود، كه بيماران هر دو هفته تحت پي گيري قرار مي گرفتند. بررسي باليني و كاهش درد بر روي هر دو گروه بيماران، با روش تانگپراسوم (Thongprasom) و مقياس مشاهده اي عددي (VAS (Visual analogue scale)) انجام و داده ها با نسخه spss 15 وارد كامپيوتر شدند و از طريق روش آماري اندازه گيري پياپي واكاوي شدند. يافته ها: در اين پژوهش، در بررسي باليني 20 بيمار گروه داروي تريامسينولون به شيوه ي درمان پاسخ خوب دادند و سه بيمار در طول دوره ي درمان بهبودي كامل داشتند ولي در گروه دارويي ژل آلوورا، 9 نفر از بيماران به شيوه ي درمان پاسخ خوب داشتند و در هيچ يك بهبودي كامل در روند دوره ي درمان ديده نشد وp.value معنادار بود (001/0 p < ). همچنين، هيچ گونه عارضه ي جدي در هر دو گروه در طول بررسي گزارش نگرديد. نتيجه گيري: استفاده از ژل آلوورا در درمان آسيب هاي اروزيو و آتروفيك ليكن پلان پيشنهاد مي شود ولي در آسيب هاي اولسراتيو با توجه به نتايج بررسي كنوني، استفاده از استروييدها به عنوان انتخاب درماني مناسب پيشنهاد مي گردد. واژگان كليدي: آلوورا ژل، تريامسينولون موضعي، آسيب هاي دهاني ليكن پلان

Statement of Problem: Oral lichen planus (OLP) is a chronic inflammatory disorder which can specially be painful in atrophic, erosive and ulcerative forms. In this area, different treatment plans with different results have been evaluated Purpose: The aim of this article is to compare the effect of aloe vera gel and local triamcinolone in treatment of oral lichen planus lesions. Materials and Method: In this double blind research, 50 patients (13 males and 37 females) having oral lichen planus lesions were selected and randomly divided into two groups. The first group received 70% aloe vera gel and the second group, 0.1% local triamcinolone. Both groups used the drug locally 3 times a day for 8 weeks. All the patients were under follow up every 2 weeks. Clinical evaluation and pain reduction was evaluated by Thongprasom and VAS methods in both groups. Data were evaluated by repeated measure technique. Results: 20 patients of the triamcinolone group showed good response to treatment and 3 patients had complete remission during the treatment period. In aloe vera group, 9 patients had good response and no one showed complete remission ( p < 0.001). No significant lesion was seen in both groups during the treatment period Conclusion: Application of aloe vera gel is suggested in treatment of erosive and atrophic lichen planus lesions in comparison with steroids. However, according to the results of this study, the use of steroid instead of aloe vera in treating ulcerative lichen planus lesions is a better and more appropriate choice.