مقايسه ي دقت دو روش پيش بيني سن با استفاده از پرتونگاري دندان هاي در حال تكامل

بيان مساله: تعيين سن دنداني در طرح درمان و تعيين سن جسدهاي ناشناس و جمجمه ها استفاده مي شود. يكي از روش هاي تعيين سن روش فوتي (Foti) است، كه بر پايه ي واكاوي رگرسيون متغيرهاي دنداني (شمار جوانه ها و دندان هاي رويش يافته)، چهار الگوي تخمين سن ارايه شده است. هدف: هدف از اين پژوهش، مقايسه ي چهار الگوي ارايه شده ي در روش فوتي با سن برآورد دميرجيان (Demirjian) در نمونه هاي مورد بررسي بر پايه ي سن تقويمي فرد بود. مواد و روش: در اين پژوهش توصيفي- تحليلي، 150 پرتونگاري پانوراميك متعلق به 90 دختر و 60 پسر 6 تا 20 ساله بررسي گرديد. متغيرهاي مورد نياز جهت واكاوي الگوهاي رگرسيون از معاينه ي باليني و بررسي پرتونگاري پانوراميك به دست آمد. سن دميرجيان با بررسي پرتونگاري پانوراميك ثبت شد. همه ي اطلاعات توسط آزمون هاي پيرسون و تي زوج بررسي آماري گرديد. يافته ها: در نمونه هاي مورد بررسي، ميانگين سن تقويمي 02/3 ± 74/10، روش دميرجيان 76/2 ± 16/11، الگوي يك 61/1 ± 57/11، الگوي دو 35/2 ± 44/11، الگوي سه 49/2 ± 53/11، الگوي چهار 85/1 ± 24/11 سال به دست آمد. مقايسه ي سن تقويمي و سن به دست آمده از الگوهاي رگرسيون و روش دميرجيان اختلاف آماري معنادار را نشان مي دهد. سن به دست آمده از روش دميرجيان و الگوهاي رگرسيون اندازه هاي بيشتر از سن واقعي را برآورد مي كنند. نتيجه گيري: رابطه اي مثبت ميان سن واقعي و سن برآوردي به دست آمده از چهار الگوي ارايه شده در روش فوتي ديده شد. اين الگوها برآورد سن را در شرايط ويژه همچون مواقعي كه تنها فك بالا يا پايين نمونه در دسترس باشد يا كليشه ي پرتونگاري در دسترس نباشد، امكان پذير مي كند.

Statement of Problem: Dental age estimation methods are used in the treatment plan and identification of the age of unknown corps and skulls. One of the methods of age estimation is Foti method which is based on regression analysis of dental variables (number of tooth germs and erupted tooth) for which four models have been proposed. Purpose: The aim of the present study was to compare the dental age derived from these four methods with the Demirjian method on the basis of chronological age. Methods and Material: In this cross-sectional descriptive study, 150 panoramic radiographs of 90 girls and 60 boys aged 6-20 years were studied. The variables required for regression analysis were derived from clinical examinations and panoramic radiographs. Demirjian age was determined using panoramic radiographs. Results: The mean chronological age was 10.74±3.02, Demirjian age 11.16, ± 2.76, model one 11.57±1.61, two 11.44±2.35, three 11.53± 2.49 and four 11.24±1.85 years. The comparison between chronological age, Demirjian age and regression models showed a statistically significant difference. The obtained ages from Demirjian methods and regression models were shown to be overestimated. Conclusion: A positive association was found between the real ages and age estimates derived from these four models. The equations allow age estimation in specific situations (such as when only either the maxillae or mandible is available or when the radiography is not available).