بررسي اثر پرايمر فلزي بر ميزان گير پست هاي ريختگي

بيان مساله: گير پست يكي از عوامل مهم در دوام ترميم نهايي دندان هاي معالجه ي ريشه شده است و عواملي همچون گونه ي پست و سمان و پيوند ميان سمان و عاج و همچنين سمان با سطح پست مي تواند بر اين دوام اثر گذار باشد. هدف: هدف از پژوهش كنوني، بررسي اثر يك پرايمر فلزي بر گير پست هاي ريختگي سمان شده با سمان رزيني بود. مواد و روش: در اين بررسي آزمايشگاهي بخش تاجي 30 دندان كانين سالم قطع و پس از ترميم ريشه، فضاي پست با طول 12 ميلي متر آماده گرديد. براي هر يك از نمونه ها پست ريختگي از يك آلياژ غير قيمتي آماده و سند بلاست شد. دندان ها به گونه ي تصادفي به دو گروه مساوي بخش گرديدند. در هر دو گروه پست ها توسط يك سمان رزيني درون فضاي پست سمان شدند، ولي در گروه يك پيش از سمان كردن، سطح پست به يك پرايمر يا آماده ساز فلزي آغشته گرديد. پس از چرخه ي حرارتي، نمونه ها تحت نيروي كششي در دستگاه اينسترون با سرعت يك ميلي متر در دقيقه قرار گرفتند و نيروي لازم براي جدا سازي پست بر پايه ي نيوتن ثبت و به عنوان ميزان گير در نظر گرفته شد. شيوه ي شكست دو گروه با استفاده از استريوميكروسكوپ تعيين و داده ها با آزمون تي (T test) واكاوي گرديد. يافته ها: ميانگين ميزان گير براي گروه 1 و 2 به ترتيب برابر 37/28 ± 45/112 و 19/7 ± 05/59 نيوتن به دست آمد. گير پست در گروه 1 نسبت به گروه 2 از نظر آماري به گونه ي معنادار بيشتر بود ( 05/0 ? p). در بررسي استريوميكروسكوپي شكست در سطح تماس سمان- پست در گروه 1، 20 درصد و در گروه شاهد 60 درصد موارد را تشكيل داد. نتيجه گيري: نتايج نشان داد، كه آماده سازي سطحي پست هاي ريختگي با پرايمر فلزي موجب افزايش مطلوب در گير آنها مي شود. واژگان كليدي: آماده ساز فلزي، تكنيك پست و كور، توان باند

Statement of Problem: Retention of dental posts is an important factor for the longevity of final restorations in endodontically treated teeth. It can be influenced by such factors as the type of post, type of cement, the bond between the cement and dentin, and also cement with post surface. Purpose: The purpose of this study was to investigate the effect of a metal primer on the retention of casting posts luted with resin cement. Methods and Material: The crowns of 30 intact canine teeth were removed at CEJ with a disc. After root canal treatment, the post space was prepared in each specimen to a depth of 12mm. The posts were casted of non-precious alloy and sandblasted. The teeth were randomly divided into two groups (n=15). For both groups, casting posts were cemented into post spaces using panavia F2 according to the manufacturer’s instruction. The posts in group 1 were additionally pre-treated with Alloy Primer. The specimens were thermocycled and then debonded on an instron machine with a crosshead speed of 1 mm/min. The force required for dislodgement of the posts from the prepared spaces was recorded and the results were analyzed using t-test. Stereomicroscope was used to study the fracture interface in both groups. Results: The mean retention forces were 112.45±28.37 N for group 1 and 59.5±7.19 N for group 2. A statistically significant improvement in retention was found in the specimens in group 1 as compared with group 2 (p < 0.05). Stereomicroscopy showed that failure at cement-post interface was 20% in group 1 and 60% in group 2 Conclusion: Under the conditions of this study, casting posts pre-treated with metal primer provided a significantly greater retention.