التشاوم في شعر ابي العلا المعري وعبدالرحمن شكري

بدبيني حالتي روحي است كه از ناراحتي، نا اميدي و ديدگاه منفي به زندگي نشات مي گيرد ودلايل گوناگوني دارد كه اين دلايل از يك فرد به فرد ديگر متفاوت است؛ از جمله اين دلايل مي توان به ضعف انسان و ناتواني در رسيدن به آرزوها، از مشكلات روحي و جسمي و اوضاع نابسامان اجتماعي و سياسي كشورها اشاره كرد. بدبيني در دوره هاي مختلف بين شاعران رايج بوده است، به گونه‌اي كه مي بينيم ابوالعلا معري يكي از شاعران بزرگ دوره عباسي است كه شعر وي در اثر شرايط حاكم بر زندگيش رنگ و بوي بدبيني به خود گرفته است. همچنين عبدالرحمن شكري در دوره معاصر، كه به دليل تاثير پذيري از اوضاع اجتماعي دوره خود و گرايش رمانتيك و خلق و خوي غمگينش و همچنين در نتيجه مطالعات وي در شعر شاعراني بدبين مانند خيام به سوي تشاوم گرايش پيدا كرده است. اين مقاله تلاش مي كند با روش توصيفي - تحليلي نمود هاي تشاوم و عوامل تاثير گذار عام و خاص را كه بر زندگي و تفكر دو شاعر اثر گذاشته رصد كند. نتايج نشان مي دهد كه كه مشكلات جسمي مانند كوري، گوشه گيري از جامعه و شرايط سياسي و اجتماعي بر زندگي دو شاعر تاثير گذاشته و باعث بدبيني آنان شده است، علاوه بر اين اشتراكاتي در نمود هاي تشاوم در نزد دو شاعر مشاهده مي كنيم، مانند: مرگ، شكايت از روزگار، نااميدي، جبرگرايي و ...

Pessimism is a mental and emotional state. It originates from sadness, despair, the negative outlook on life and the causes for the pessimism are the human failure and negligence against his ambitions and aspirations on the one hand and the other hand is suffering from mental problems and unstable social and political situation in the country. This pessimism was common among poets of different periods. Abolala alMaerri is one of poets who belonged to the Abbasid era whose poetry is pessimistic because of his life conditions. Also Abdolrahman Shokri has a tendency to pessimism due to the impact of social and political conditions that governed during his n time and his inclination to read Khayyam and Maarri,s poetry in new period. This paper attempts to examine the aspects of pessimism in the poetry of Aboalalla Maarri and Abdolrahman Shokri, public and their private factors that effect his life and thought that they would appear in a negative form in their poetry. The results suggest that health problems such as blindness, isolation from society, political and social conditions have affected the lives of the two poets and make them pessimist. In addition to these, there are some commonalities in these poets such as death, grief of the world, despair, determinism, etc.