The effect of alphamune and biomin on histomorphological structure of small intestine and caecal tonsil lymphoid tissuein broiler chicken

تاثير آلفاميون و بيومين بر روي ساختار هيستومورفومتريک روده کوچک و بافت لنفوئيدي لوزه سکومي مرغ گوشتي امروزه مواد پربيوتيک و سين بيوتيک به عنوان جايگزيني براي آنتي بيوتيک جهت افزايش رشد، به طور گسترده‌اي در مرغداري‌هاي مدرن استفاده مي‌شوند. يکي از راه‌هاي افزايش اثرات پروبيوتيک‌ها ترکيب دو پروبيوتيک و پربيوتيک به عنوان سين بيوتيک مي‌باشد که به وسيله بهبود بقاء و جايگزين نمودن ميکروب‌هاي مکمل‌ جيره در لوله گوارش، اثرات مفيدي در ميزبان دارد. به اين منظور در اين مطالعه 125 جوجه گوشتي يک روزه در 3 گروه تقسيم شدند: 1) گروه کنترل، فقط با جيره پايه تغذيه شدند، 2) گروه آلفاميون، علاوه بر جيره پايه به ميزان 5/0 کيلوگرم در يک تن آلفاميون دريافت کردند و 3) گروه بيومين، علاوه بر جيره پايه به ميزان 1 کيلوگرم در يک تن بيومين دريافت کردند. در انتهاي 42 روزگي، براي مطالعات هيستومورفومتريک، 15 جوجه (5 جوجه از هر گروه) به طور تصادفي انتخاب گرديدند. نمونه‌گيري از قسمت‌هاي مختلف روده کوچک (دوازدهه، تهي روده و ايلئوم) و لوزه سکومي انجام و جهت ثبوت در ماده ثبوتي فرمالين 10% قرار داده شدند. سپس به روش معمول تهيه مقاطع پارافيني، برش‌هايي به ضخامت 5 تا 6 ميکرومتر تهيه و مورد رنگ‌آميزي هماتوكسيلين و ائوزين قرار گرفتند. نتايج به دست آمده نشان داد که هر چند آلفاميون و بيومين اثرات بهبودي معني‌داري بر ساختار هيستومورفومتري روده کوچک (به ويژه دوازدهه) و بافت لنفوئيدي لوزه سکومي دارند، ليکن بيومين داراي اثرات بهبودي معني‌دارتري مي‌باشد. به طوري که ارتفاع و ضخامت کرک‌ها، تعداد سلول‌هاي جامي شکل، تعداد و عمق کريپت‌هاي روده‌اي، تراکم و وسعت بافت لنفوئيدي لوزه سکومي در گروه بيومين به طور معني‌دارتري افزايش مي‌يابد (P<0.05). نتايج به دست آمده از اين مطالعه نشان مي‌دهد که مي‌توان آلفاميون و بيومين به عنوان مکمل‌هاي غذايي جانشين آنتي بيوتيک‌ها جهت بهبود ساختار هيستومورفومتريک روده کوچک و بافت لنفوئيدي ضميمه آن مورد توجه قرار گيرند.

This study was conducted because of influence of prebiotics (alphamune) and symbiotic (biomin) on histometrical development of small intestine and lymphatic tissue of caecal tonsil have been not reported on broiler chicken. In this study, different parts of small intestine and caecal tonsil, which is a major area of gut associated lymphatic tissue (GALT) in chicken were selected. One hundred and twenty-five 1-day-old broiler chicks were divided into 3 groups: 1) Control group which were fed only by basal diet, 2) Alphamune group which were fed basal diet supplemented with prebiotic (0.5 kg/ton alphamune), and 3) Biomin group, fed basal diet supplemented with symbiotic (1 kg/ton biomin). At the end of 42 days, 15 chicks (5 chicks from each group) were selected for histomorphometrical study. The samples were taken from different parts of small intestine (duodenum, jejunum and ileum) and caecal tonsils and fixed in 10% formalin. The 5-6 µ sections were made by paraffin embedding method and stained by H&E. The results showed that although alphamune and biomin have a significant improvement on histomorphological structure of small intestine (more significant changes were seen in duodenum) and lymphatic tissue of caecal tonsil, the biomin has a more significant improvement. Villous height and thickness, the number of goblet cells, number and depth of intestinal crypt, density and area of aggregated lymphatic tissue were increased more significantly in biomin group (P<0.05). The knowledge obtained from this study showed that alphamune and biomin are considerable feed additives instead of antibiotic for improvement of histomorphological structure of small intestine and its associate lymphatic tissue.