Prevalence of different aggression types and assessment of related determinants in a population of Iranian domestic dogs

در اين تحقيق شيوع انواع رفتارهاي تهاجمي و بعضي از فاكتورهاي خطر بر روي 434 سگ مراجعه كرده به دانشكده دامپزشكي دانشگاه شيراز (در طول سال 1389 تا 1390) بررسي گرديد. بعد از گرفتن تاريخچه و معاينه هر سگ، پرسشنامه‌اي بر اساس تشخيص نوع تهاجم پذيري تكميل مي‌گرديد. 3/25% سگ‌هاي مورد بررسي حداقل يك شخص يا حيوان را مورد گاز گرفتگي قرار داده بودند. شايع‌ترين موارد تهاجم پذيري به شرح زير بود: ناشي از غالبيت (6/36%)، ناشي از ترس (9/20%)، ناشي از محافظت (9/20%)، بين گونه‌اي (8/7%)، ناشي از علل پزشكي (9/3%)، انحراف يافته (6/2%)، ناشي از درد (6/2%)، مادرانه (6/2%) و رفتار تهاجمي وحشيانه (شكارگرانه) (9/1%). سن، جنس و محل نگهداري (داخل يا خارج منزل) تاثير معني‌داري در بروز رفتارهاي تهاجمي ناشي از غالبيت داشتند. سگ‌هاي نر (P<0.001) با سن بالاي 2 سال (P=0.001) و شرايط نگهداري خارج از منزل(P=0.02) تهاجم پذيري ناشي از غالبيت را بيشتر نشان مي‌دادند. بيشتر سگ‌هاي داراي رفتارهاي تهاجمي فرمان‌هاي اوليه اطاعت‌پذيري را انجام نمي‌دادند و احتياج به تربيت بيشتر داشتند. افزايش سطح اجتماعي كردن سگ‌ها و اطلاعات صاحبين آن‌ها در ارتباط با تربيت ممكن است در كاهش اين مشكلات رفتاري در سگ‌هاي ايران موثر باشند.

Prevalence of different aggression types and some related risk indicators were studied in 434 dogs presented to the School of Veterinary Medicine at Shiraz University over a one-year period (From March 2010 to June 2011). After taking case histories and examining all dogs, related questionnaires were completed for each dog and the nine classical types of aggression were evaluated. 25.3% of all cases had bitten at least one person or animal during their life. The most frequent aggression type was conflict (dominance) aggression (36.6%) followed by fear (20.9%) and protectiveness (20.9%) aggression, intraspecific (7.8%), medical (3.9%), redirected (2.6%), pain (2.6%), maternal (2.6%) and predation aggression (1.9%). Sex, age and indoor/outdoor keeping had a significant effect on conflict aggression. Males (P<0.001), more than 2 years of age (P=0.001) and outdoor dogs (P=0.02) revealed significantly higher levels of conflict aggression. The majority of the cases did not understand obedience orders of the owners and needed more training to obey properly. Raising the level of socialization of the pet and owner’s knowledge about training principles may reduce these behavioral problems in Iran.