Abstract :
گيوم آپولينر سوال چيستي وجود را از خود مي پرسد تا از اين پس با گشايش به روي جهان و ديگران، «در جهان بودگي» خود را كشف كرده، هويت خود را بازسازي كند. شاعر كه واژه ها و كدهاي شاعرانه را همانند اشيايي تصور مي كند، در برابر مقاومت آن ها انقلاب مي كند و بدين ترتيب به روي جهان گشوده مي گردد. كاليگرام، صورت نوشتاري كه از ضوابط از پيش مقرر تراروي مي كند، از ديالكتيك بين هويت و غيريت زاده مي شود. تراروي فضايي در پيوند با عبور از مرزها و گذر از مكان، به همان اندازه نقش اساسي نزد شاعر ايفا مي كند. شاعري كه ذوق تصادف و ماجرا جويي دارد اين بار گشايش خود را به روي ديگران در پيش مي گيرد. بدين طريق سوژه در مقابل سوژه و من ديگر در مقابل من شاعر قرار مي گيرد. و اين تفاوت در ديگري است كه به يگانگي او، «در جهان بودگي» مي بخشد. از ديگر سو، رابطه ي بين دنياي تخيلي شاعر و واقعيت تجربه شده وي را نبايستي ناديده گرفت. چرا كه او نوعي اتوبيوگرافي ترارونده را به واسطه ي خودپنداري ترسيم مي كند. اين امر ما را به سوي غني سازي نمايش هاي تخيلي رهنمون و در بازگشت تاثير نمايش ادبي را بر فضاي ارجاعي برجسته مي سازد.
Abstract :
Guillaume Apollinaire, sʹinterroge sur le problème de lʹexistence. Dès lors, il découvre son être-au-monde et reconstruit son identité en sʹouvrant au monde et aux autres. Il considère les mots et les codes poétiques, comme des objets, révolte contre leur résistance et sʹouvre ainsi au monde. Le calligramme est une forme transgressée des normes préétablies qui naît de la dialectique entre lʹidentité et lʹaltérité. La transgression spatiale, dans un lien avec le franchissement des frontières et la traversée du milieu, se taille également chez Apollinaire une grande part. Le poète ayant le goût du hasard, sʹouvre cette fois-ci aux autres. Cʹest ainsi que le sujet se situe en face du sujet et un autre moi en face du moi; et cʹest la diversité de lʹautre qui donne à lʹunité, son être-au-monde. Il existe en outre un rapport entre le monde fictionnel du poète et le réel de son expérience. Parce quʹil construit une autobiographie transgressive par lʹautofiction. Cela nous dirige vers lʹenrichissement des représentations imaginaires et met en évidence lʹinfluence que la représentation littéraire exerce en retour sur l’espace référentiel.
