Author/Authors :
Saghafi ، Sh نويسنده Dept. of Oral and Maxillofacial Pathology, School fo Dentistry, Dental Research Center, Mashhad University of Medical Sciences, Mashhad, Iran , , Amoueian ، S نويسنده Dept. of Pathology, Emam Reza Hospital, Mashhad University of Medical Sciences, Mashhad, Iran , , ZareMahmoodAbadi، R نويسنده Dept. of Oral and Maxillofacial Pathology, School fo Dentistry, Dental Research Center, Mashhad University of Medical Sciences, Mashhad, Iran , , Salehinejad ، J نويسنده Dept. of Oral and Maxillofacial Pathology, School fo Dentistry, Dental Research Center, Mashhad University of Medical Sciences, Mashhad, Iran , , Shahabnia ، AA نويسنده Dentist, Private Practice ,
Abstract :
بيان مساله : كارسينوم زگيلي (VC)، گونه ي به نسبت نادر از كارسينوم سلول سنگفرشي (SCC) است، كه تفاوت هاي باليني و
زيست شناختي فراواني ميان اين دو نيوپلاسم وجود دارد. بنابراين، تشخيص درست اين تومور اثري چشمگير در درمان مناسب بيماران دارد.
هدف: هدف از اين بررسي، مقايسه ي بروز نشانگرهاي p53 و Bcl-2 در آسيب هاي VC وSCC و هيپرپلازي سودو اپي تلياماتوز (PEH) بود.
مواد و روش: در اين پژوهش، بروز نشانگرهاي p53 و Bcl-2 در 20 نمونه از بلوك هاي پارافيني مربوط به VCو 23 نمونه ي SCC و
22 نمونه ي PEH به روش ايمونوهيستوشيمي مورد بررسي قرار گرفت. ايمونو اكتيويتي به صورت رنگ آميزي هسته ي سلول هاي تومورال در مورد p53 و رنگ آميزي سيتوپلاسمي در مورد Bcl-2 آشكار گرديد و ميانگين درصد رنگ پذيري اين سه آسيب با يكديگر مقايسه شد. داده ها پس از ورود به نرم افزار آماري SPSS نسخه 5/11 با استفاده از نمايه هاي پراكندگي و مركزي و توزيع فراواني گزارش شدند و واكاوي با
آزمون هاي آنوا و توكي براي Bcl-2 و كروسكال واليس براي p53 و Bcl-2 انجام گرفت.
يافته ها: در اين بررسي، ميانگين درصد رنگ پذيري توسط نشانگر Bcl-2 در VC ، 37/12±20/12 ، در SCC 71/24±04/33 و در PEH
98/23±09/35 بود. تفاوت معناداري در ميانگين درصد رنگ پذيري سلول ها توسط نشانگر Bcl-2 ميان VC و دو آسيب ديگر يافت شد، كه به گونه ي آشكاري كمتر از دو آسيب ديگر بود. همچنين ميانگين درصد رنگ پذيري توسط نشانگر p53 در VC، 06/30±32، در
SCC 37/12±22/56 و در PEH 20/34±18/76 گزارش شد و تفاوت معناداري در ميانگين درصد رنگ پذيري سلول ها توسط نشانگر p53 در ميان آسيب ها به گونه ي دو به دو با يكديگر وجود داشت.
نتيجه گيري: p53 و Bcl-2 دو نشانگر ايمونوهيستوشيميايي هستند، كه مي توانند به عنوان يك روش كمك تشخيص مفيد براي افتراق
آسيب هاي VC و SCC از يكديگر در نظر گرفته شوند.
Abstract :
Statement of Problem: Verrucous carcinoma (VC) is a rare type of squamous cell carcinoma (SCC). These two lesions have many biological and clinical differences and proper diagnosis of these tumors has a great influence on the patientʹs treatment.
Purpose: The purpose of this study was to compare the expression of p53 and Bcl-2 in VC, SCC and pseudoepitheliamatos hyperplasia (PEH).
Methods and Material: In this study, expressions of p53 and Bcl-2 markers in 20 samples of paraffin blocks of VC, 23 samples of SCC, and 22 samples of PEH were examined by immunohistochemistry method. Immunoreactiv-ity was diagnosed for p53 in the nucleus and for Bcl-2 in the cytoplasm of cells. Then, the mean percentage of the expression of p53 and Bcl-2 was compared. The collected data were analyzed, using SPSS Ver. 7.5. For statistical analysis, ANOVA and Tukey tests were used for Bcl-2, and Kruskal-Wallis was used for comparison of the markers.
Result: There was a significant difference in the mean of Bcl-2 expression between the lesions which the VC was significantly lower than the others.There was also a significant difference in the mean of p53 expression between the lesions.
Conclusion: p53 and Bcl-2 are two immunohistochemical markers which can be helpful in differential diagnosis of VC and SCC.
