تعيين جنسيت با استفاده از ضخامت دندان هاي پره مولر فك بالا در پرتونگاري بايت وينگ

بيان مساله: تشخيص هويت در پزشكي قانوني داراي اهميتي فراوان است. اختلاف جنسيت در اسكلت انسان در بسياري از جوامع بررسي شده است، اما بررسي هاي دنداني،كمتر مورد پژوهش قرار گرفته است. هدف: هدف از اين بررسي تعيين جنسيت از روي ضخامت عاج و مينا در پرتونگاري دندان هاي پره مولر فك بالايي در يك گروه ايراني بود. مواد و روش: اين بررسي توصيفي تحليلي بر روي 50 زن و50 مرد ايراني در دامنه ي سني 20 تا 35 سال انجام گرفت. از دندان هاي پره مولر سمت راست بالاي اين افراد به وسيله ي فيلم نگهدار و در شرايط استاندارد، پرتونگاري بايت وينگ فراهم شد. فيلم ها به روش ديجيتالي اسكن و پس از محاسبه ي بزرگنمايي تصوير، پهناي مزيوديستالي، عاج و ضخامت كناره ي مزيالي و ديستالي مينا اندازه گيري شد. واكاوي داده ها با نرم افزار SPSSوآزمون تي و توابع تفكيك مورد ارزيابي قرار گرفت. يافته ها: اندازه ي مزيوديستالي عاج به گونه اي معنادار در مردان نسبت به زنان بزرگ تر بود، اما هيچگونه دگرشكلي جنسي در بزرگ ترين پهناي مزيوديستالي تاج و كناره ي ديستالي مينا در دندان هاي پره مولر يافت نشد. مينا، آشكارا در كناره ي مزيالي در زنان بزرگ تر از مردان بود. در ضمن، دندان پرمولر اول نسبت به دندان پرمولر دوم از نظر دگرشكلي جنسي نقشي مهمتر داشت. نتيجه گيري : با توجه به نتايج به دست آمده در تشخيص هويت نژاد ايراني مي توان از دو شاخص بزرگ ترين پهناي مزيوديستالي عاج و پهناي مزيالي ميناي دندان هاي پرمولر فك بالا استفاده كرد.

Statement of Problem: Sexual dimorphism plays an important role in forensic medicine. Sexual differences in the human skeleton have been well studied in many populations but odontometric analysis of the human sexual variation has been less investigated. Purpose: This study was designed to determine the sexual dimorphism by enamel and dentin thickness in radiography of maxillary premolars in an Iranian sample. Materials and Method: For this descriptive and analytic study, 100 individuals, (so males and so females) aged 20 to 35 years old, from an Iranian population were selected. The bitewing radiographs of the right permanent maxillary premolars were taken under standard conditions using a film holder. The radiographs were digitally scanned, and after calculation of image magnification, maximum mesiodistal diameter of dentin, and mesial and distal enamel margins were measured. Data were analysed by SPSS statistical software using T- test and Step function. Results: Mesiodistal dentin dimension was significantly greater in males, but there was no sexual dimorphism in the maximum mesiodistal diameter of crown, and distal margin of enamel. Enamel was significantly thicker on the mesial margin in females. First premolar displayed greater sexual dimorphism than second premolar. Conclusion: According to the study results, for determining sexual dimorphism in forensic medicin, the mesiodistal dentin dimension as well as the width of the enamel mesial margin of upper premolar teeth are acceptable parameters in Iranian population. Key words: Sex dimorphism, Maxilla, Premolar, Thickness, Radiography, Bitewing