دقت و ثبات ابعادي دو روش قالبگيري پلي سايلوكسان پوتي واش

بيان مساله: دقت و ثبات ابعادي مواد قالبگيري و روش قالبگيري عاملي مهم در دقت و همخواني بازسازي پاياني است. ماده ي پلي سايلوكسان تراكمي دقتي خوب دارد و معمولا بيشتر در بازسازي هاي پروتز ثابت با روش پوتي- واش به كار مي رود. ضد و نقيض هاي فراواني درباره ي روش قالبگيري و اثر آن در دقت بازسازي در مقاله ها وجود دارد. هدف: هدف از اين پژوهش، بررسي و مقايسه ي دقت و ثبات ابعادي دو روش قالبگيري پلي سايلوكسان پوتي- واش با فضا و بي فضاست. مواد و روش: از يك الگوي آزمايشگاهي كه داراي دو داي فلزي بود استفاده شد. در يكي از داي ها، يك فرورفتگي، به عنوان اندركات وجود داشت. 10 قالب بي فضا و 10 قالب با فضا براي واش فراهم گرديد، كه روي هم رفته، 20 الگوي گچي از دو روش ساخته شد. ابعاد الگوي گچي پس از اندازه گيري با ابعاد الگوي آزمايشگاهي مقايسه شد و نتايج به دست آمده با آزمون تي (T-test) مقايسه گرديد. يافته ها : نتايج نشان داد، كه ارتفاع داي بي اندركات در دو گروه كاهش داشت كه اين كاهش ارتفاع داي در قالبگيري بي فضا معنادار بود (001/0 p < ). فاصله ي ميان دو داي در دو روش افزايش يافت، كه همچنين در روش بي فضا معنادار گزارش شد (002/0 p < ). ارتفاع داي بالاي اندركات در هر دو روش افزايش داشت و معنادار بود (بي فضا 003/0p < ، با فضا 001/0 p < ). نتيجه گيري: روش قالبگيري پلي سايلوكسان پوتي- واش با فضا نگه دار دقتي بيشتر براي ساخت الگوي گچي داشت.

Statement of problem: The accuracy and dimensional stability of dental impression materials and technique is an important factor in the accuracy and fitness of the final restoration. Condensation- reaction polysilicone impression material has adequate accuracy and is the most commonly used material in fixed prosthodontic restorations with putty- wash technique. There are different considerations and controversies in the literature about the effect of impression technique on the accuracy of restoration. Purpose: The aim of this study was to compare the accuracy and dimensional stability of two polysiloxane putty- wash impression techniques with and without spacer. Materials and Method: A laboratory model with two metallic dies was used. In one of the dies a horizontal notch was applied as an undercut. Ten impressions were made without spacer and another ten with spacer. Twenty stone models were made from both techniques. Dimensions of the stone models were measured and comparison was made with the laboratory model dimensions. The results were analyzed using T- test. Results: The results showed that the height of the dies without undercut was decreased in both groups, being significant in non- spacer technique ( p < 0.001). The distance between the two dies increased in both techniques. The difference was significant in technique without spacer ( p < 0.002). The height of the dies above the undercut increased and in both techniques they proved to be statistically significant (without spacer p < 0.003 and with spacer p < 0.001). Conclusion: The polysiloxane putty- wash impression technique with spacer is more accurate for fabricating the stone die. Key words: Dental impression technique, Dental impression material, Silicon elastomers dental materials