رنگ آميزي اگنور (AgNOR) اصلاح شده در تشخيص افتراقي تومورهاي خوش خيم و بدخيم غدد بزاقي

بيان مساله: تومورهاي غدد بزاقي داراي خصوصيات بافت شناختي و زيست شناختي متفاوت هستند و در برخي از موارد افتراق تومورهاي خوش خيم از بدخيمي هايي با درجه ي پايين مشكل است. هدف: هدف اين پژوهش، بررسي ارزش تشخيص رنگ آميزي اگنور (AgNOR) اصلاح شده، در افتراق تومورهاي خوش خيم و بدخيم غدد بزاقي بود. مواد و روش: در اين بررسي مقطعي، 40 تومور خوش خيم (34 مورد پليومورفيك آدنوما و 6 مورد تومور وارتين)، 40 تومور بدخيم (26 مورد آدنوييد سيستيك كارسينوما و 14 عدد موكواپيدرموييد كارسينوما) و 10 مورد سيالادنيت مزمن غدد بزاقي با روش اگنور اصلاح شده رنگ آميزي گرديد، سپس، شمارش نقاط اگنور، تفاوت در اندازه و توزيع نقاط در تومورهاي خوش خيم و بدخيم محاسبه و مقايسه شد و اطلاعات به دست آمده توسط آزمون هاي آنوا (ANOVA)، توكي (Tukey)، تي (t-test) و كروسكال واليس (Kruskal-Wallis) واكاوي گرديد. يافته ها: ميانگين شمارش نقاط اگنور در تومورهاي خوش خيم (13/0?29/1)، كمتر از تومورهاي بدخيم (25/0?87/2) بود. پراكندگي اندازه و توزيع نقاط اگنور در تومورهاي بدخيم در مقايسه با تومورهاي خوش خيم بيشتر گزارش شد(05/0 p < ). نتيجه گيري: نتايج بررسي كنوني نشان داد، كه رنگ آميزي اگنور اصلاح شده روشي مفيد براي افتراق تومورهاي خوش خيم و بدخيم بزاقي از يكديگر است، اما تفاوت در اندازه و توزيع نقاط نيز افزون بر شمارش نقاط بايد مورد توجه قرار گيرد.

Statement of problem: Salivary gland neoplasms show varied histological and biological characteristics, and there may be difficulty in differentiating between low grade malignancies and benign tumors of the salivary glands. Purpose: The aim of this study was to investigate the diagnostic value of modified AgNOR technique in distinguishing between benign and malignant salivary gland tumors. Materials and Method: In this cross-sectional study, 40 benign salivary gland tumors (34 pleomorphic adenoma, 6 warthin tumor), 40 malignant neoplasms (26 adenoid cystic carcinoma, 14 mucoepidermoid carcinoma) and 10 chronic sialadenitis were stained with modified AgNOR technique. AgNOR counts, variation in size and dispersion of AgNOR dots in the cells were graded and compared in benign and malignant tumors. The data were statistically analyzed by ANOVA, Tukey, t-test and Kruskal-Wallis tests. Results: The mean AgNOR counts for the benign neoplasms (1.29?0.13) were less than those for the malignant neoplasms (2.87?0.25). Variation in AgNOR size and dispersion was of a higher grade in malignancy when compared with benign neoplasms ( p < 0.05). Conclusion: Our results suggest that modified AgNOR staining is useful for distinguishing benign from malignant tumors, but variation in AgNOR size and dispersion in addition to the count should also be considered. Key words: Modified AgNOR, Pleomorphic adenoma, Warthin tumor, Adenoid cystic carcinoma, Mucoepidermoid carcinoma