Health-related Physical Fitness in Children with Mental Retardation

سلامتی انسان تا حدود زيادی بستگی به وضعيت آمادگی جسمانی مرتبط با تندرستی به ويژه ترکيب بدن دارد. دوره نوجوانی از اين حيث منحصر به فرد می‌باشد، خصوصاً اينکه اين نوجوانان افراد، کم توان ذهنی باشند، که اطلاعات در مورد آمادگی جسمانی اين افراد محدود می‌باشد. هدف اين مطالعه بررسی عوامل آمادگی جسمانی مرتبط با تندرستی با تأکيد بر ترکيب بدن کاهش و افزايش وزن در دانش آموزان پسرکم توان ذهنی شهرستان رودبار می‌باشد. نمونه آماری اين پژوهش شامل ۹۱ دانش آموز کم توان ذهنی با ميانگين سنی ۱/۵۶ ±۱۳/۴۴ سال، قد ۶/۹۷±۱۶۷/۵ سانتی متر، بهره هوشی ۷/۸±۶۸/۷ به عنوان آزمودنی که شامل همه دانش آموزان کم توان ذهنی پسر شهرستان رودبار انتخاب شدند. سپس متغييرهای آمادگی جسمانی با آزمون‌های تعديل شده شامل استقامت قلبی و عروقی، قدرت عضلانی، استقامت عضلانی، انعطاف‌پذيری و ترکيب بدنی با محاسبه شاخص توده بدن مورد ارزيابی قرار گرفتند. نتايج مطالعه حاکی از اين بود که بر اساس شاخص توده بدن بدست آمده،۴۰ درصد آزمودنی‌ها لاغر، ۱۰ درصد اضافه وزن و ۱۰ درصد چاق بودند. همچنين بر اساس درصد چربی بدن نيز ۱۱/۹ درصد از نمونه‌های پژوهش درصد چربی زياد و ۱۳ درصد چربی خيلی زياد داشتند. ميانگين توان هوازی کودکان کم توان ذهنی پسران ۱۲-۱۵ ساله شهرستان رودبار ۳۱/۵ (ميلی ليتر/ کيلوگرم/دقيقه) به دست آمده که در مقايسه با همسالان عادی خود ۲۵ درصد ميزان آمادگی کمتری داشتند و نسبت به مقادير مرجع ۳۵ درصد آمادگی هوازی کمتری دارند. مطالعه حاضر نشان داد که درصد مهمی از نوجوانان کم توان ذهنی شهرستان رودبار از کمبود وزن از يک سو و اضافه وزن از سوی ديگر رنج می‌برند. همچنين آن‌ها وضعيت آمادگی جسمانی مرتبط با سلامتی در تمامی فاکتورهای جسمانی نسبت به همسالان عادی خود و مقادير مرجع در سطحی پايين‌تر و شرايط مطلوبی قرار ندارند.

Human health is highly dependent on the condition of health-related physical fitness and particularly body composition. Adolescence is unique in this regard, especially when the adolescents are mentally retarded, about whom information on physical fitness is limited. Thus, the objective of this paper was to study the components of health-related physical fitness with emphasis on body composition and weight gain and loss in mentally retarded students of Roodbar. Statistical sample included 91 mentally retarded male students with mean age of 13.44±1.56, mean height of 167±6.97, and mean IQ of 68.7±7.8. Physical fitness components were assessed using modified Brockport Physical Fitness Test (BPFT) including cardiovascular endurance, muscular strength, muscular endurance, flexibility, and body composition (by calculation of body mass index). The results indicated that in terms of body mass index, 40% of participants were underweight, 10% were overweight, and 10% were obese. In addition, body fat percentage was high in 11.9% of subjects and very high in 13% of them. The mean aerobic power of mentally retarded boys aged 12-14 was measured 31.5% (ml/kg/min), indicating 25% and 35% lower physical fitness, respectively, compared to their normal peers and the reference values. The present study revealed that a significant proportion of mentally retarded adolescents in Roodbar are suffering from either underweight or overweight. Moreover, their physical fitness in all components is not desirable compared to their normal peers.