روايه "لعنه الارض" لجلال آل احمد في ضو النقد الاجتماعي

جامعه شناسي ادبيات از سويي با علم جامعه شناسي و از سوي ديگر با ادبيات در ارتباط است. تامل در خصوص رابطه ادبيات و جامعه اساس شكل‌گيري نقد جامعه شناختي ادبيات را تشكيل مي‌دهد. تمركز اصلي اين شيوه بر ساختار و محتواي اثر ادبي و ارتباط آن با جامعه است، كه تاثيرات متقابل ادبيات و جامعه و چگونگي انعكاس مسايل اجتماعي از طريق ديدگاه فكري، اعتقادي، و اجتماعي نويسنده را در اثر ادبي مورد بررسي قرار مي‌دهد. اين گفتار در صدد است رمان "نفرين زمين" نوشته جلال آل احمد را مورد نقد و بررسي جامعه شناختي قرار دهد. مضمون اين رمان پيامدهاي قانون اصلاحات ارضي و ورود تكنولوژي به روستاهاي ايران است. نويسنده در اين اثر وضعيت اقشار مختلف جامعه روستايي را پس از اجراي اصلاحات ارضي و از دست رفتن سنت‌ها و هجوم مدرنيسم به خوبي به تصوير مي كشد. او از موضع يك منتقد اجتماعي به بيان مسايل سياسي و اجتماعي مي‌پردازد و با بيان هنري ميان جامعه و رمان تعامل برقرار مي‌كند.

Sociology of literature has relation with sociology on the one hand and and the literature on the other hand. Delving into the relation between literature and society forms basis of socialogical criticism of the literature. This approach focuses mainly on the structure and content of literary work and its relationship with society and interactions of literature, society and reflection of social issues through authorʹs intellectual, belief and social views are investigated in a literary work. This article is to criticize and study the novel Curse of the Land by Jalal Al-e-Ahmad from sociological perspective. The theme of the novel is consequences of Land Reform Law and enterance of technology into Iranian villages. The author portrays properly status of different groups of rural community in this work after enforcing Land Reform Law and losing traditions and invasion of modernism. He expresses political and social issues from position of a social critic and makes interaction between society and the novel by artistic expression.