Iran - South Africa Relations: Past Trends, Future Prospects

در تنظيم روابط خارجي هر كشور، درك و تبيين صحيح و كامل از قدرت و توان ملي بويژه در بعد سياست خارجي، مقتضيات و ويژگي‌هاي محيط خارجي و قاعده و پارادايم حاكم بر محيط منطقه‌اي و بين‌المللي، شناخت فرصت‌ها و آسيب‌پذيري‌هاي محيطي و تهديد‌هاي موجود و بسياري از عوامل ديگر داراي اهميت مي‌باشد. قاره ‌آفريقا با ويژگي‌هاي جغرافيايي، اقتصادي، فرهنگي و سياسي، در عصر پس از جنگ سرد و رونق منطقه‌گرايي، به يكي از مناطق تاثير‌گذار تبديل شده است كه ‌آفريقاي جنوبي در ‌اين مجموعه، نقش كليدي دارد. ‌اين تحقيق ضمن بررسي پيشينه روابط ‌ايران و قاره ‌آفريقا، به دنبال پاسخ به اهميت روابط‌ ايران و ‌آفريقاي جنوبي و نتايج حاصله از آن است و بر ‌اين فرضيه استوار است كه گسترش روابط با قدرت منطقه‌اي و در حال ظهور مانند ‌آفريقاي جنوبي، ضمن افزايش منافع ملي و تقويت همكاري‌هاي جنوب- جنوب، موجب كاهش فشارهاي بين‌المللي و كشورهاي غربي مي‌گردد. متدولوژي و روش شناسي ‌اين تحقيق توصيفي- تحليلي است و در كنار آن از ماتريس سوات استفاده شده است تا ضمن بررسي نقاط قوت و ضعف جمهوري اسلامي ايران به فرصت‌ها و تهديدهاي كار با آفريقاي جنوبي پرداخته شود و از اين طريق، راهكارهايي را به سياستگذاران در عرصه‌هاي فرهنگي، اقتصادي، سياسي و اجتماعي ارايه دهد.

In every country’s policy settings, a realist and reasonable understanding of national power, features of the external environment, the dominant international and regional paradigms as well as environmental vulnerabilities and threats is required. The African continent has turned into a significant region in the aftermath of the cold war and the emergence of the regionalism era. One of the key actors in this continent is South Africa. This article examines the past trends in Iran’s relations with Africa in general, and studies the significance of Iran’s relations with South Africa in particular. The hypothesis is that for Iran, expansion of relations with an emerging regional power like South Africa advances national interests, strengthens south-south relations and reduces international and western pressures. The methodology of this research is one of explanatory-analytical; using the SWOT matrix, the points of strength and weakness of the Islamic Republic is studied with the ultimate aim of presenting solutions to policy-makers in political, social, cultural and economic sectors.