Une approche comparée du crime dans L’Étranger d’Albert Camus et Les Mains sales de Jean-Paul Sartre

موضوع جنايت همواره توجه نويسندگان را كه در جستجوي پرداختن به طرح هاي داستاني پيچيده بوده اند، جلب نموده است. به واسطه جناياتي كه تا ابد، نه تنها براي كساني كه به قضاوت اين جنايات مي نشينند بلكه براي مرتكبانشان نيز غير قابل حل مي نمايند، وجه رازآلود جنايت بيشتر از پيش تقويت مي يابد. دو جنايتي كه در رمان بيگانه آلبر كامو و در نمايشنامه دستهاي آلوده ژان-پل سارتر به وقوع مي پيوندند، با قرار گرفتن در زمره اين جنايات مبهم، موضوع مورد بحث اين مقاله قرار مي‌گيرند كه با رويكردي تطبيقي به بررسي محرك هاي اين دو جنايت كه در بين آنان « تصادف » به عنوان مهم‌ترين و تعيين‌كننده ترين عامل ظاهر مي‌شود، مي پردازد. علاوه بر عواملي كه به قتل منتهي مي‌شوند، محاكمه و مجازاتي كه در انتظار اين دو جنايت شوم مي باشند نيز موضوع مقايسه اين مقاله قرار مي-گيرند. در نهايت با پرداختن به رابطه ادبيات و جنايت اين مقاله با گذر از تاريخچه اين رابطه به بررسي مسايل فلسفي آن خواهد پرداخت كه امكان فهم اين دو اثر مورد نظر را ميسر خواهند ساخت.

Le thème du crime a attiré toujours l’attention des écrivains qui étaient depuis toujours à la recherche des intrigues compliquées et sophistiquées. Cette attention est renforcée de plus en plus par le biais des crimes qui restent pour jamais irrésolus non seulement pour ceux ou celles qui les jugent, mais aussi pour ceux ou celles qui les commettent. Les crimes commis dans L’Etranger d’Albert Camus et dans Les Mains sales de Jean-Paul Sartre, faisant partie de ces crimes énigmatiques, font ici l’objet d’une approche comparée au niveau des ressorts dont le « hasard » se trouve comme le plus essentiel, mais aussi au niveau du jugement et du châtiment qui attendent ces deux crimes fatals. Dans cet article, notre objectif sera dʹillustrer dʹabord la relation que la littérature entretient avec le crime et en passant par un petit historique de ce thème, nous nous pencherons sur les enjeux philosophiques qui nous permettront la saisie et la compréhension de ces deux œuvres en question.