Feeding habits of Yellowfin Seabream (Acanthopagrus latus) in the northern region of the Persian Gulf

عادات تغذيه اي ماهي شانك زرد باله (Acanthopagrus latus) در آب هاي ساحلي ناحيه شمالي خليج فارس مورد بررسي قرار گرفت. اين پژوهش با نمونه برداري ماهانه 30 قطعه ماهي از مهر ماه 1390 تا شهريور ماه 1391 انجام شد. طول كل ماهيان از 07/2 ±98/17 تا 52/6 ±31/32 سانتيمتر و وزن ماهيان از 62/45 ±01/134 تا 58/292 ±46/720 گرم متغير بود. بيشترين مقدار شاخص گاستروسوماتيك در ماه مهر (04/0 ±22/5) و كمترين مقدار در ماه دي (03/0 ±61/1) با ميانگين سالانه (60/0 ±50/2) به دست آمد. نتايج شاخص گاستروسوماتيك نشان داد كه بيشترين فعاليت تغذيه اي ماهي شانك زرد باله در فصل پاييز مي باشد. بيشترين مقدار شاخص خالي بودن معده در تابستان (71/4 ±95/34) و كمترين در پاييز (71/2 ±88/25) مشاهده شد كه مبين بيشترين تعداد معده هاي خالي در تابستان است. مقدار ميانگين سالانه شاخص خالي بودن معده 72/5 ± 14/30 به دست آمد كه نشان مي دهد اين ماهي در ناحيه شمالي خليج فارس در گروه آبزيان نسبتاً پرخور قرار مي گيرد. دوكفه اي ها و ميگوها مواد غذاي اصلي يافت شده در معده ماهي شانك زرد باله با شاخص ترجيح غذايي به ترتيب 86/45 درصد و 67/30 درصد بودند. ديگر مواد غذايي شامل خرچنگ ها (66/12 درصد)، گياهان آبزي (05/4 درصد)، بقاياي جانوران (52/4 درصد) و شكم پايان (23/2 درصد) بودند. بر اساس نتايج، بقاياي جانوران، گياهان آبزي و شكم پايان غذاي تصادفي بوده و غذاي اصلي ماهي شانك زرد باله در آب هاي ساحلي هرمزگان محسوب نمي شوند. ميانگين شاخص طول نسبي روده 15/0 ± 41/1 محاسبه شد كه نشان مي دهد ماهي شانك زرد باله در اين منطقه همه چيزخوار است.

Feeding habits of Yellowfin Seabream (Acanthopagrus latus) was investigated in coastal waters of the North-ern Persian Gulf. This investigation was conducted by monthly sampling of thirty fish from September 2011 through August 2012. Fish size ranged from 17.98 ± 2.07 to 32.31 ± 6.52 cm in total length and from 134.01 ± 45.62 to 720.46 ± 292.58 g in weight. The highest value of gastro-somatic index was obtained in September (5.22 ± 0.04) and the lowest in December (1.61 ± 0.03) with annual average of 2.50 ± 0.60. The result of gastro-somatic index revealed that the highest feeding activity of A. latus was during autumn. The highest level of vacuity index was observed in summer (34.95 ± 4.71) and the lowest in autumn (25.88 ± 2.71) indicating that the highest number of empty stomachs was in summer. Annual average of vacuity index was 30.14 ± 5.72 exhibiting that A. latus was comparatively gluttonous in the Northern Persian Gulf. Bivalves and shrimps were the major food items found in the stomach of A. latus showing food preference indices of 45.86% and 30.67%, respectively. Other food items included crabs (12.66%), aquatic plants (4.05%), animal derivatives (4.52%) and gastropods (2.23%). According to the results, animal derivatives, aquatic plants and gastropods were eaten accidentally and were not the food items of A. latus in coastal waters of Hormozgan. The average relative length of gut was 1.41 ± 0.15 showing that A. latus was omnivorous in this region.