Lʹʹidentité narrative dans les récits autobiographiques ; le cas dʹʹAnnie Ernaux

داستان خود زندگينامه اي بياني است از چگونگي شكل گيري هويت نويسنده اي كه در پي كشف حقيقت وجودي خويش است، بياني از تاثيرات و تعلقات خانوادگي و اجتماعي نويسنده و نيز تفاوت هايي كه احتمالا "من" نويسنده ناخواسته دستخوش آنها شده يا بر عكس تفاوت-هايي كه "من" نويسنده مطالبه مي كند. اين همه در بطن كنشي متقابل با ديگران است كه معنا پيدا مي كند چرا كه هويت "من" در ارتباط با هويت "ما" ست كه شكل مي گيرد. ليكن، چگونگي شكل گيري هويت فردي بسي فراتر از انعكاس صرف الگوهاي اجتماعي است. چرا كه نوشتار داستان زندگي، عملي ذهني است و هويتي كه از داستان خود زندگينامه اي استنباط مي شود با وجود تاكيد نويسنده بر واقعي بودن وقايع و حوادث، الزاما نشاني از بازنمايي ذهني نويسنده از "خود" را به همراه دارد كه با قصد اوليه نويسنده مبني بر كشف حقايق وجوديش فاصله بسيار دارد. در مقاله حاضر كه به بررسي شكل گيري هويت روايي از خلال آثار خودزندگينامه اي آني ارنو پرداخته، سعي بر آن داشته ايم تا با روشي تحليلي، ساختار هويتي را، آن گونه كه از متن برداشت مي شود، مورد بررسي قرار دهيم.

Le récit autobiographique comme lʹexpression dʹune recherche identitaire, nous offre une ouverture sur les aspects psychologiques et sociologiques de la construction identitaire de son scripteur qui cherche à dire toute vérité sur sa personne. Il dit toujours quelque chose des appartenances et références familiales et sociales de son auteur, des différences éventuellement subies ou au contraire revendiquées par le "je"; au sein dʹinteraction avec les "autres", puisquʹil nʹy a pas dʹidentité du "je" sans identité du "nous". Toutefois, la formation de lʹidentité individuelle déborde la seule reproduction des modèles et des rôles sociaux qui définissent lʹidentité psychologique et sociale. La mise en mots et lʹécriture de sa vie impliquant la subjectivité, lʹidentité que propose le récit de vie autobiographique porte inévitablement la marque dʹune représentation subjective de soi, bien loin de lʹintention de dire la vérité sur soi. La présente étude, basée sur lʹétude du récit autobiographique telle qu’elle est pratiquée par Annie Ernaux, a analysé la construction textuelle du sujet écrivant; la construction identitaire telle quʹelle se lit dans le texte, considérée comme lʹexpression dʹune certaine vérité de lʹauteur.