The Effectiveness of Group Therapy on the Family Functioning of Individuals under Methadone Treatment: A Clinical Trial

مقدمه: هم‌اكنون در ايران تعداد قابل توجهي از بيماران وابسته به مواد اپيوييدي تحت درمان نگهدارنده با متادون (MMT يا Methadone maintenance therapy) مي‌باشند. يكي از اين عوارض اجتماعي وابستگي به مواد، از هم گسيختگي خانواده و كاهش رضايت زناشويي است. اين مطالعه با هدف، تعيين تاثير گروه درماني مبتني بر تغيير رفتار ترانس تيوريكي بر عملكرد خانواده بيماران تحت درمان MMT انجام شد. روش‌ها: در كارآزمايي باليني حاضر، 48 فرد متاهل 19 تا 40 ساله تحت درمان نگهدارنده با متادون به صورت تصادفي در دو گروه آزمايش و شاهد قرار داده شدند. در گروه مداخله، درمان گروهي بر اساس مدل تغيير رفتار ترانس تيوريكي شامل 29 جلسه (2 بار در هفته) صورت گرفت. براي ارزيابي آسيب‌شناسي و سلامت كلي خانواده از دو پرسش‌نامه FAD (Family assessment device) و MCQ (Marital conflict questionnaire) كه روايي و پايايي آن‌ها مورد تاييد بود، استفاده شد. يافته‌ها: در مجموع 24 نفر در گروه شاهد و 23 نفر در گروه مداخله (يك نفر در جلسات اوليه گروه درماني از شركت در مطالعه انصراف داد) مورد ارزيابي قرار گرفتند. ميانگين (± انحراف معيار) سن گروه مداخله و شاهد به ترتيب 8/4 ± 9/33 و 3/4 ± 8/32 سال بود (40/0 = P). ميانگين نمره پرسش‌نامه FAD و MCQ بين دو گروه قبل از شروع مداخله معني‌دار بود (05/0 < P). نمره هر دو پرسش‌نامه‌ بعد از اتمام مداخله با در نظر گرفتن اثر نمره پايه در گروه درمان از گروه شاهد كمتر بود كه اين اختلاف قابل توجه مي‌باشد (10/0 > P). نتيجه‌گيري: عملكرد خانواده افراد تحت درمان MMT بهبود نشان داد؛ بنابراين، مي‌توان با استفاده از گروه درماني در جهت بهبود عملكرد خانواده اين گروه از بيماران گام برداشت. با توجه به طولاني بودن نسبي طول درمان و تعدد جلسات، امكان انجام اين مداخله نياز به پژوهش بيشتري دارد.

Background: A significant number of opioid-dependent patients in Iran are now being treated by methadone maintenance therapy (MMT). One of the social complications of substance dependency is family disorganization and a decrease in marital satisfaction. This study aimed to determine the effect of group therapy based on the transtheoretical model of change on family functioning of the patients under MMT. Methods: In this open clinical trial, 48 married people who were between the ages of 19 and 40, and under methadone maintenance therapy had been assigned to two random groups of test and control. In the intervention group, group therapy was held based on the transtheoretical model of behavior change, for 29 sessions (two times a week). To assess the overall health and pathology of the family, the two questionnaires Family Assessment Device (FAD) and Marital Conflict Questionnaire (MCQ), both with approved reliability and validity, were used. Findings: A total of 24 patients in the control group and 23 patients in the intervention group (one person withdrew from the study in the early meetings) were evaluated. The mean ± SD of age of the control and intervention groups, respectively, were 33.9 ± 4.8 and 32.8 ± 4.3 (P = 0.40). Before the intervention began the average score of FAD and MCQ questionnaires between the two groups was comparable. After the intervention was over the score of each of the two questionnaires, with the adjustment of the baseline score, was lower in the treatment group than the control group, the difference was marginally significant (P < 0.10). Conclusion: The family functioning of the MMT treated patients showed improvement. Therefore, with the use of stage-of-change and group therapy, steps can be taken for improving family functioning of these patients. Due to the relatively long duration and frequency of treatment sessions the feasibility of this intervention needs further research.