A Comparison of the Efficacy of Buprenorphine and Clonidine in Detoxification of Heroin-Dependents and the Following Maintenance Treatment

اين مطالعه به مقايسه ميزان موفقيت آميز بودن سم زدايي با دو روش استفاده از بوپرنورفين زيرزباني و كلونيدين در سم زدايي افراد وابسته به هرويين و درمان نگهدارنده پس از آن و سپس ارزيابي ميزان عود مصرف مواد در يك پي‌گيري شش ماهه در بيماران با مصرف نالتركسون ‌پرداخت. اين كارآزمايي دو سوكور در بيمارستان روان‌پزشكي كرمان در خلال سال‌هاي 88–1386 بر روي افراد وابسته به هرويين در جستجوي درمان سم زدايي انجام شد؛ اين افراد با روش نمونه گيري تصادفي در دو گروه دريافت كننده كلونيدين و بوپرنورفين قرار گرفتند و موفقيت سم زدايي با هر روش با استفاده از مصرف نالتركسون در پايان دوره ارزيابي شد. سپس بيماران با مصرف روزانه 25 ميلي‌گرم نالتركسون ترخيص شده، براي 6 ماه از نظر ادامه مصرف نالتركسون و عدم مصرف مواد پي‌گيري شدند. به طور كلي 49 نفر وارد مطالعه شدند. موفقيت آميز بودن سم زدايي با مصرف نالتركسون در تمامي افراد تاييد گرديد. در گروه دريافت كننده كلونيدين، دو نفر (5/9 درصد) ميانگين ارزيابي باليني بازگيري از اپيوييد (COWS يا Clinical Opiate Withdrawal scale) روز پنجم بيش از 12 داشتند و در گروه دريافت كننده بوپرنورفين، هيچكدام ميانگين COWS روز پنجم بيش از 12 نداشتند (186/0 = P). ميانگين علايم عيني و نشانه‌هاي ذهني ترك و ميل به مصرف مواد در هر دو گروه با گذر زمان كاهش مشخص داشت. 19 درصد افراد سم زدايي شده با كلونيدين و 39 درصد افراد سم‌زدايي شده با بوپرنورفين مصرف نالتركسون را به طور متوسط براي يك ماه ادامه دادند و 52 درصد افراد سم‌زدايي شده با كلونيدين و 5/53 درصد افراد سم زدايي شده با بوپرنورفين وارد درمان نگهدارنده گرديدند. ميانگين روزهاي باقي ماندن در درمان و عدم عود مصرف مواد در پي‌گيري شش ماهه در دو گروه از نظر آماري تفاوت معني‌داري نداشت. تجويز بوپرونورفين طي چند روز به طور موثرتري نسبت به كلونيدين علايم و عوارض نشانگان محروميت از مواد را كنترل مي‌كند ولي ميزان عود مصرف مواد در دو گروه تفاوت بارزي ندارد.

This study compared the success rates of buprenorphine and clonidine in detoxification of heroin-dependents and evaluated the recurrence of drug abuse in patients taking naltrexone in a 6 month follow up. A double-blind study was carried out in Kerman’s psychiatric hospital on heroin-dependents seeking detoxification during the years 2007-2009.These patients were randomized into 2 groups receiving clonidine and buprenorphine. The success rate of detoxification was evaluated at the end of the trial and each patient was discharged with a daily consumption of 25 mg naltrexone. They were monitored for 6 months with respect to naltrexone consumption and withdrawal from drug abuse. Overall 49 patients participated in the study. The success rate of detoxification with naltrexone was confirmed in all subjects. In the group receiving clonidine, 2 subjects (9.5%) had a clinical opiate withdrawal scale (COWS) above 12 in day 5 (P = 0.186) and none of the subjects in the group taking buprenorphine had a COWS above 12 in day 5. The signs and symptoms of withdrawal and the desire for substance abuse was declined significantly in both groups over time; 19% of subjects detoxified with clonidine and 39% detoxified with buprenorphine continued taking naltrexone for one month and 52% detoxified with clonidine and 53.5% detoxified with buprenorphine entered the maintenance treatment. The average days remaining in treatment and being free of recurrence of drug abuse was not significantly different between the two groups in a 6 month follow-up. Administration of buprenorphine within a few days was more efficient in reducing the signs and symptoms of withdrawal when compared to clonidine. However, recurrence of drug abuse was not significantly different between the two groups.