Author/Authors :
موسي‌زاده، محمود نويسنده دانشجوي دكتري، مركز تحقيقات مدل‌سازي در سلامت، پژوهشكده آينده‌پژوهي در سلامت، دانشگاه علوم پزشكي كرمان، كرمان، ايران Moosazadeh , Mahmood , ضيا الديني، حسن نويسنده Ziaadini, Hasan , ميرزازاده، علي نويسنده مركز تحقيقات فيزيولوژي كرمان، دانشگاه علوم پزشكي كرمان، كرمان، ايران Mirzazadeh , Ali , اشرفي عسگرآباد، احد نويسنده دانشجوي كارشناسي ارشد، گروه اپيدميولوژي، دانشكده بهداشت، دانشگاه علوم پزشكي كرمان، كرمان، ايران , , حق‌دوست، علي اكبر نويسنده استاد، مركز منطقه‌اي نظام مراقبت HIV/AIDS، مركز همكاري سازمان جهاني بهداشت و دانشكده بهداشت، دانشگاه علوم پزشكي كرمان، كرمان، ايران Haghdoost , Ali Akbar
Abstract :
مقدمه: مستندات زيادي در خصوص شيوع مصرف سيگار در ايران وجود دارد. بنابراين در اين تحقيق به منظور فراهم نمودن اطلاعات مناسب جهت عرصه تصميم‌گيري و سياست‌گذاري و با متاآناليز نتايج تحقيقات موجود، شيوع مصرف سيگار در ايران برآورد شد.
روش‌ها: روش مطالعه حاضر مرور مستندات بود كه با جستجوي الكترونيكي كليد واژه‌هاي «Cigarette، Smoking، Tobacco و Nicotine» در پايگاه‌هاي اطلاعاتي انگليسي و جستجوي معادل فارسي اين واژه‌ها در پايگاه‌هاي اطلاعاتي فارسي و همچنين منابع غير الكترونيكي، نسبت به دريافت اطلاعات اقدام شد. با بررسي و مطالعه عناوين و متن مستندات، موارد تكراري و غير مرتبط حذف گرديد. مطالعات داراي معيارهاي ورود جهت انجام متاآناليز وارد نرم‌افزار Stata نسخه 11 شدند. بر اساس نتايج هتروژنيتي از مدل اثر تصادفي براي برآورد شيوع كلي سيگار استفاده گرديد.
يافته‌ها: در مطالعات اوليه و نظام مراقبت غير واگير، 274992 ايراني بزرگ‌سال از نظر مصرف روزانه سيگار مورد بررسي قرار گرفتند. در بين مطالعات اوليه، دامنه شيوع مصرف سيگار در مردان از 5/38-3/12 درصد و در زنان از 8/9-6/0 درصد متغير بود. شيوع مصرف سيگار در مردان بر اساس متاآناليز مطالعات اوليه و نظام مراقبت عوامل خطر بيماري‌هاي غير واگير به ترتيب 7/21 و 8/19 درصد و در زنان به ترتيب 6/3 و 94/0 درصد برآورد شد. همچنين، شيوع مصرف سيگار در كل جمعيت بزرگ‌سال بر اساس متاآناليز مطالعات اوليه 9/13 درصد تخمين زده شد.
نتيجه‌گيري: بخش قابل ملاحظه‌اي از كل جمعيت عمومي بالاي 15 سال و يك پنجم از جمعيت بزرگ‌سال مردان ايراني سيگاري هستند. بنابراين، با توجه به روابط عليتي ثابت شده بين مصرف سيگار با بسياري از بيماري‌ها، در صورت عدم بهره‌گيري از راهكارهاي مناسب، بار بيماري‌هاي مرتبط با اين عامل در ايران افزايش خواهد يافت.
Abstract :
Background: There are numerous studies and documents regarding the prevalence of smoking in Iran. Thus, to provide suitable information for decision-making and policy-making in this regard, the prevalence of smoking in Iran was evaluated using the meta-analysis of the results of the existing researches.
Methods: Data were collected by searching the keywords cigarette, smoking, tobacco, and nicotine in English databases, searching their Persian equivalents in Persian Databases, and in non-electronic resources. After studying the titles and texts of collected articles, the repeated and irrelevant cases were excluded. Cases which had the inclusion criteria of this meta-analysis were entered into the Stata software. According to heterogeneity results, random effect model was used to estimate the prevalence of smoking.
Findings: In initial studies and non-communicable surveillance system, 274992 Iranian adults were studied regarding daily smoking. Among initial studies, smoking prevalence varied from 12.3% to 38.5% in men, and from 0.6% to 9.8% in women. Based on the meta-analysis of initial studies and risk factors of
non-communicable disease surveillance system, smoking prevalence was estimated 21.7% and 19.8% in men and 3.6% and 0.94% in women, respectively. Moreover, smoking prevalence in all subjects was estimated 13.9% according to the meta-analysis of the initial study.
Conclusion: The findings of this meta-analysis revealed that a significant part of the general population over 15 years of age, and one fifth of Iranian male adults smoke. Thus, concerning causal relationship confirmed between smoking and most diseases, if suitable guidelines are not employed the diseases related to this factor will increase in Iran.
