Author/Authors :
رحيمي، نجمه نويسنده Resident, Department of Internal Medicine, School of Medicine, Kerman University of Medical Sciences, Kerman, Iran Rahimi , Najmeh , گذشتي، دكتر محمد‌حسين نويسنده دانشگاه علوم پزشكي كرمان Gozashti, M.H , نجفي‌پور، حميد نويسنده Professor, Physiology Research Center AND Department of Physiology, School of Medicine, Kerman University of Medical Sciences, Kerman, Iran Najafipour , Hamid , شكوهي، مصطفي نويسنده Research Center for Modeling in Health, Institute for Futures Studies in Health, Kerman University of Medical Sciences, Kerman, Iran Shokoohi , Mostafa , معرفتي، حميد نويسنده Assistant Professor, Department of Exercise Physiology, School of Physical Education and Sport Sciences, Shahid Bahonar University of Kerman AND Physiology Research Center, Kerman University of Medical Sciences, Kerman, Iran Marefati , Hamid
Abstract :
مقدمه: با توجه به اين باور كه ممكن است اپيوم اثر سودمندي بر ديابت يا عوامل خطرزاي قلبي- عروقي داشته باشد، هدف اين مطالعه ارزيابي اثر مصرف اپيوم بر كنترل ديابت و بعضي از اين عوامل خطرزا در بين بيماران مبتلا به ديابت بود.
روش‌ها: مطالعه حاضر بر روي 374 بيمار مبتلا به ديابت از مراكز ديابت شهر كرمان، شامل مصرف كنندگان اپيوم (179 مورد) و گروه غير مصرف كننده اپيوم (195 مورد) انجام شد. اطلاعات از طريق مصاحبه، معاينه فيزيكي و آزمايش‌ها تهيه گرديد.
يافته‌ها: اپيوم اثر معني‌داري را بر قند خون، LDL (Low-density lipoprotein)، FBS (Fasting blood sugar)، HbA1C و فشار خون دياستولي نشان نداد. هرچند كه فشار خون سيستولي و شيوع فراواني فشار خون بالا در گروه مصرف كننده اپيومي بالاتر بود (050/0 > P) و همچنين سطح پايين‌تر HDL (High-density lipoprotein) سرمي و فراواني پايين‌تر HDL در مصرف كنندگان اپيومي به شكل معني‌داري بالاتر بود (001/0 > P).
نتيجه‌گيري: بر اساس اين مطالعه، به نظر نمي‌رسد مصرف اپيوم اثرات سودمندي بر كنترل ديابت و عوامل خطرزاي قلبي- عروقي در بيماران مبتلا به ديابت داشته باشد. بنابراين مصرف اپيوم به عنوان يك داروي ضد ديابت يا محافظ قلبي توصيه نمي‌شود.
Abstract :
Abstract
Background: Due to this belief that opium may have beneficial effects on diabetes or cardiovascular risk factors, the present study aimed to assess the potential and possible effects of opium consumption on diabetes control and some cardiovascular risk factors in diabetic patients.
Methods: This study enrolled 374 diabetic subjects from diabetes care centers in Kerman, Iran, including opium user group (n = 179) and a non-opium user group (n = 195). The data were collected through a questionnaire completed by interviewing, physical examination and laboratory assessment.
Findings: Opium did not show any statistically significant effect on blood glucose, glycated hemoglobin (HbA1C), fasting blood sugar (FBS), low-density lipoprotein (LDL) and diastolic blood pressure. However, systolic blood pressure (SBP) and prevalence of high SBP were significantly higher in opium user group
(P < 0.050). In addition, lower serum high-density lipoprotein (HDL) and frequency of lower HDL was significantly higher in opium user group (P < 0.001).
Conclusion: According to this study, opium does not seem to have beneficial effects on diabetes control or cardiovascular risk factors. Therefore, it would not be advisable to consume opium as an anti-diabetes or cardioprotective agent.
