بررسي رابطه ي ميان برنامه ي غذايي و شيوع پوسيدگي زودرس در كودكان پيش دبستاني بيرجند

بيان مساله: پوسيدگي دنداني زودرس دوران كودكي يكي از بيماري هاي مزمن شايع در كودكان كم سن و سال است، كه با درد و عفونت هاي دنداني ناشي از آن، انجام درمان هاي دندانپزشكي باهوشبري عمومي را پرهيزناپذير مي‌سازد. بيشتر پژوهشگران بر پيچيدگي سبب شناسي و شناخت ناكامل عوامل اختصاصي پوسيدگي دنداني زودرس دوران كودكي تاكيد دارند. پردازش برنامه ي غذايي كودكان هر جامعه مي‌تواند در ارزيابي بسندگي برنامه ي غذايي، شناخت عادات تغذيه‌اي و آمادگي پوسيدگي زايي برنامه ي غذايي آنان سودمند باشد. هدف: اين پژوهش براي بررسي رابطه ي ميان ميزان شيوع پوسيدگي زودرس دوران كودكي و برنامه ي غذايي در كودكان مهدهاي كودك بيرجند انجام گرفته است. مواد و روش: در اين پژوهش توصيفي تحليلي مقطعي، پيشينه ي غذايي هفت روزه ي 500 كودك 24 تا 71 ماهه ي مهدهاي كودك بيرجند ثبت و با ميزان توصيه شده ي گروه هاي غذايي گوناگون در الگوي پيشنهادي گروه كشاورزي ايالات متحده امريكا مقايسه گرديد. سپس، نمونه هاي يادشده مورد معاينه ي دندانپزشكي قرار گرفتند و رابطه ي برنامه ي غذايي و ميزان شدت پوسيدگي دنداني در نمونه هاي مورد پژوهش، بررسي شد. در پردازش يافته‌ها از آزمون هاي مان ويتني (Mann-Whitney)، مجذور كاي (Chi-Square)و آزمون همبستگي اسپيرمن (Spearman) استفاده گرديد. يافته‌ها: 1- در كودكان مورد بررسي، 9/83 درصد آنها به پوسيدگي دنداني زودرس و2/50 درصد به پوسيدگي دنداني زودرس حاد دچار بودند. 2- ميانگين وعده‌هاي مصرف گروه غذايي متفرقه در جنس مذكر بيشتر از مونث به دست آمد (01/0=p). 3- ميانگين dmft و dmfs ارتباطي مستقيم با افزايش ميانگين دفعات مصرف مواد غذايي گروه متفرقه داشت (001/0= p). 4- ميانگين dmfs در نمونه‌هايي كه مصرف شير و فرآورده هاي شيري و نيز، گوشت و حبوب به تفكيك در آنها مطابق يا بيشتر از ميزان توصيه شده بود، كمتر از نمونه‌هايي، كه مصرف گروه هاي غذايي ياد شده در آنان كمتر از الگوي استاندارد بود به دست آمد (001/0p < ). نتيجه گيري: بيشتر نمونه‌هاي مورد بررسي از برنامه ي غذايي مطلوب برخوردار نبودند و شيوع پوسيدگي زودرس دنداني در آنها بالا بود.

Statement of problem: Early Childhood Caries (ECC) is one of the most prevalent and chronic diseases in children which may cause pain and dental infection, and often requires dental treatment under general anesthesia. Most researchers emphasize on complex and unknown reasons for occurrence of ECC. Children’s diet analysis in each community can be useful in assessment of diet sufficiency and the potential of its cariogeniocity. Purpose: The purpose of this study was to evaluate the relationship between prevalence of the ECC and diet in children in the city of Birjand. Materials and method: In this descriptive, and cross sectional study, 500 children aged 24-71 month-old from Birjand were selected. In order to analyze the diet regimen of samples, 7 day diet history was recorded and compared with the United States Department of Agriculture (USDA) diet model. The samples were examined for dental caries and the association between the severity of ECC and diet was evaluated. For analyzing the results of the study Mann-Whitney, Chi-Square and Spearman tests were used. Results: 1. The prevalence of ECC and SECC (Sever Early Childhood Caries) were found to be 83.9% and 50.2% respectively. 2. The mean consumption of the snack category was greater in boys (p=0.01). 3. The mean dmft and dmfs scores were associated with an increase in the mean consumption serving of the snack category (p=0.001(. 4. In children with recommended consumption or more than the recommended consumption serving in milk and meat groups, the mean dmfs was less than the other samples (p < 0.001). Conclusion: Most of children had not desirable diet and the prevalence of ECC showed to be high in them. Key words: Dental Caries, Early Childhood Caries, Diet regimen, Preschool children