Hospitals Capability in Response to Disasters Considering Surge Capacity Approach

مقدمه: حوادث و بلایا چه طبیعی و چه انسان ساخت دارای آثار و نتایج مخربی هستند که ممکنست اثرات عمیق ، آشکار و نتایج نا معلومی داشته باشند.در میان مولفه های متعدد مدیریت بلایا در بخش سلامت در حوادث وبلایا مهمترین نقش را سیستم های بهداشتی به ویژه بیمارستان ها ایفا می کنند .بنابراین مطالعه حاضر با هدف بررسی فراظرفیت بیمارستان های استان کرمان در حوادث وبلایا در سال 1394 انجام گردید. روش ها:این یک مطالعه کمی می باشد که برروی کلیه بیمارستان های استان کرمان انجام گرفت .نمونه گیری به صورت تمام شماری انجام شد.ابزار تحقیق شامل پرسشنامه متشکل از دوبخش کلی می باشد .بخش اول اطلاعات دموگرافیک بیمارستان وبخش دوم فراظرفیت بیمارستان ها را در چهار حیطه (تجهیزات،فضای فیزیکی ،نیروی انسانی ،برنامه های کاربردی )مشخص می کند. تجزبه وتحلیل داده های با استفاده آمار توصیفی انجام شد. یافته ها: توان فراظرفیت بیمارستانهای استان کرمان (surge capacity)در حوادث وبلایا در چهار حیطه (تجهیزات ،فضای فیزیکی،نیروی انسانی و برنامه عملکردی) به طورمیانگین ( 33/7 درصد) می باشد که در وضعیت ضعیف قرار دارند. فراظرفیت بیمارستان های دولتی در زمان حوادث وبلایا (8 درصد ) در مقایسه با فراظرفیت بیمارستان های خصوصی (07/6 درصد ) وضعیت مطلوب تری برخوردار بودند. بحث ونتیجه گیری: با توجه به اهمیت وضرورت آمادگی بیمارستان ها در حوادث بلایا و نامطلوب بودن فراظرفیت بیمارستان های استان کرمان در حوادث وبلایا این مطالعه پیشنهاد می کند مدیران حوزه سلامت در جهت ظرفیت سازی بیمارستان ها در مولفه های فراظرفیت (تجهیزات،فضای فیزیکی ،نیروی انسانی ،برنامه های کاربردی ) ابتکارات واقدامات لازم را در جهت آمادگی مناسب ومطلوب در پاسخ به حوادث وبلایاانجام دهند.

Background: The man-made and natural disasters have adverse effects with sound, apparent, and unknown consequences. Among various components of disaster management in health sector, the most important role is performed by health-treatment systems, especially hospitals. Therefore, the present study aimed to evaluate the surge capacity of hospitals of Kerman Province in disaster in 2015. Materials and Methods: This is a quantitative study, conducted on private, military, and medical sciences hospitals of Kerman Province. The sampling method was total count and data collection for the research was done by questionnaire. The first section of the questionnaire included demographic information of the studied hospitals and second part examined the hospital capacity in response to disasters in 4 fields of equipment, physical space, human resources, and applied programs. The extracted data were analyzed by descriptive statistics. Results: The mean capability of implementing the surge capacity programs by hospitals of Kerman Province in disasters and in 4 fields of equipment, physical space, human resources, and applied programs was evaluated as 7.33% (weak). The surge capacity capability of state hospitals in disasters was computed as 8% and compared to private hospitals (6.07%) had a more suitable condition. Conclusion: Based on the results of study and significance of preparedness of hospitals in response to disasters, it is proposed that managers of studied hospitals take measures to promote the hospital response capacity to disasters based on 4 components of increasing hospital capacity.