ارزيابي توزيع فشار پيرامون ايمپلنت هاي دنداني در دو روش بار اتچمنت به وسيله المان محدود

بيان مساله: زماني كه از ايمپلنت ها براي پشتيباني اوردنچر استفاده مي‌شود، توزيع مناسب نيروها براي به حداقل رساندن فشار وارد بر ايمپلنت ضروري است. هدف: هدف از بررسي كنوني، ارزيابي توزيع فشار پيرامون ايمپلنت هاي دنداني پايه ي اوردنچر در دو روش متفاوت بار اتچمنت (ITI (Dolder و OT با استفاده از روش المان محدود (Finite Element) بود. مواد و روش: در اين پژوهش توصيفي، توزيع فشار پيرامون ايمپلنت ها در يك منديبل بي دندان با دو روش بار اتچمنت (OT بي فاصله گذار (spacer) و (ITI (Dolder با فاصله گذار) با استفاده از الگوي المان محدود (Finite- Element (FEM)) همه ي فك پايين بررسي شد. در اين الگو از دو ايمپلنت اندواسيوس در ناحيه ي كانين ها استفاده گرديد. ايمپلنت ها يك بار با فاصله ي دو ميلي متر از بافت نرم پوشاننده ي ريج بي دنداني به يكديگر متصل شد و يك نيروي عمودي، كه مقدار آن به تدريج از صفر تا 50 نيوتن افزايش مي يافت، به مولر نخست سمت چپ وارد شد و توزيع فشار ارزيابي گرديد. يافته ها: در هر دو روش، بار اتچمنت OT و (ITI (Dolder حداكثر ميزان فشار فون ميسس (Von mises) در استخوان كورتيكال مجاور گردن ايمپلنت ديده شد و مقدار فشار براي بار اتچمنت OT (114/6 مگاپاسكال) بيشتر از Dolder(ITI) (896/3 مگاپاسكال) بود. نتيجه گيري: نتايج اين بررسي المان محدود سه بعدي بيانگر آن است، كه استفاده از بار اتچمنت گونه ي (ITI (Dolder با فاصله گذار از نظر توزيع فشار پيرامون ايمپلنت هاي پايه ي اوردنچر بهتر از بار اتچمنت OT است.

Statement of Problems: When implants are used to support an over denture, the optimal stress distribution is desirable to minimize the forces on the implants. Purpose: The purpose of this study was to compare stress patterns generated around implant supported over denture with two different bar attachment systems ITI (Dolder) and OT with finite element method. Materials and Method: In this descriptive study, the stress distribution around dental implants in an edentulous mandible with two different bar attachment systems [OT without spacer and ITI (Dolder) with spacer] was calculated by means of three-dimensional, finite-element model of an entire lower jaw. This model was provided with two endosseous implants in the canine region. The implants were connected to a 2 mm bar height and a vertical force was applied to the first left molar and gradually increased from 0 to 50N. Then, resultant stress distribution was evaluated. Result: In OT and ITI (Dolder) bar attachments, the maximum von Mises stress values were observed in the cortical bone adjacent to the implant neck and this value was higher for OT bar (6.114Mpa) than ITI (Dolder) bar attachment (3.896 Mpa). Conclusion: This 3-D FE study suggested that the use of ITI (Dolder) bar attachment with spacer is more advantageous than OT bar attachment for implant-supported overdenture with regard to optimizing stress distribution. Key words: ITI (Dolder) and OT bar attachment, Finite-element analysis, Implant