ارتباط برنامه ي غذايي و نشانه هاي ناهنجاري گيجگاهي فكي در دانش آموزان دختر

بيان مساله: شيوع نشانه هاي ناهنجاري هاي گيجگاهي فكي در جامعه زياد بوده و علت هاي گوناگوني در پيدايش اين ناهنجاري ها مطرح شده كه يكي از علت هاي مطرح شده ي جديد، برنامه ي غذايي سخت مي باشد. هدف: اين پژوهش در راستاي بررسي ارتباط احتمالي مصرف مواد غذايي سخت و نشانه هاي ناهنجاري هاي گيجگاهي فكي انجام شد. مواد و روش: پس از كنار گذاشتن ديگر عوامل مطرح در پيدايش ناهنجاري هاي گيجگاهي فكي، 670 نفر از دانش آموزان دبيرستان هاي دخترانه ي پنج ناحيه ي گوناگون شهر اصفهان با روش نمونه گيري خوشه اي- تصادفي انتخاب شدند. فراواني نشانه هاي ناهنجاري هاي گيجگاهي فكي برپايه ي معاينه و تكميل پرسشنامه و همچنين، فراواني ميزان مصرف مواد غذايي سخت مورد نظر، در دو گروه و سيزده زيرشاخه بررسي شد. آزمون آماري كاي اسكور (Chi-square) در راستاي سنجش ارتباط نشانه هاي ناهنجاري هاي گيجگاهي فكي و مصرف مواد غذايي سخت انتخابي به كار رفت. يافته ها: در افرادي كه بيشتر از سه بار در هفته از مواد غذايي سخت انتخابي استفاده مي كردند، شيوع نشانه هاي ناهنجاري هاي گيجگاهي فكي در مقايسه با افراد با برنامه ي غذايي نرم تر، بيشتر بود. تفاوتي معنادار ميان مصرف مواد غذايي سخت كربوهيدراتي انتخابي بيشتر از سه بار در هفته و وقوع درد مفصل وجود داشت (019/0= p ). ارتباطي معنادار ميان مصرف حداقل يك مورد از مواد غذايي سخت انتخابي بيشتر از سه بار در هفته با وجود درد مفصل (029/0= p ) و صداي مفصل (013/0= p ) ديده شد. نتيجه گيري: برپايه ي نتايج اين پژوهش، مصرف بيشتر از سه بار در هفته ي برخي مواد غذايي سخت انتخابي با نشانه هاي ناهنجاري هاي گيجگاهي فكي مرتبط بود.

Statement of problem: The signs and symptoms of temporomandibular disorders are highly prevalent. The etiology of temporomandibular disorders is multi-factorial. One of the new reported etiologies is the usage of various hard food items. Purpose: This study was an attempt to determine the possible relationship between hard food usage and the signs and symptoms of temporomandibular disorder. Materials and Method: After elimination of other risk factors of temporomandibular disorders, 670 high school female students in five different areas in Isfahan city were selected by random cluster sampling. Signs and symptoms of temporomandibular disorders (by means of clinical examination and questionnaire) and the frequency of using hard food items (in two groups and 13 subgroups) were assessed. The Chi- square test was used for evaluation of the relationship between the signs and symptoms of temporomandibular disorder and selected hard food usage. Results: In the subjects who consumed selected hard food items more than 3 times a week, the prevalence of signs and symptoms of temporomandibular disorders was higher as compared with others using softer food. A significant relationship between selected hard carbohydrate usage more than 3 times a week and TMJ pain was found ( p =0.019). Moreover, a significant association was observed between using more than 3 times a week of at least one item of selected hard foods with TMJ pain ( p =0/029) and TMJ sound ( p = 0.013). Conclusion: According to the results of this study, using some selected hard foods more than 3 times a week was related to temporomandibular disorders. Key words: Food, Temporomandibular disorders, Students