Zinc therapy improves adverse effects of long term administration of copper on epididymal sperm quality of rats

مقدمه: مصرف مس با منشا صنعتي، شكل رايج مسموميت در حيوانات است. روي نقش مهمي در فيزيولوژي اسپرماتوزوا، توليد و بقاي اسپرم دارد. هدف: اين مطالعه طراحي گرديد تا جستجو كند كه آيا از اثرات مضر مصرف طولاني مدت مس بر كيفيت اسپرم هاي موش صحرايي با روي درماني پيشگيري مي شود؟ مواد و روش ها: 48 موش نر بالغ (با سن 8-6 هفته) به صورت تصادفي به گروه شاهد (12=n) و 3 گروه درماني هر كدام شامل 12 حيوان تقسيم شدند. حيوانات در اولين گروه درماني با سولفات مس گاواژ گرديدند، به گروه دوم سولفات روي تزريق شد و گروه سوم تركيب مس و روي را دريافت كردند. به حيوانات گروه شاهد سالين نرمال با حجم و روش مشابه گروه هاي درماني داده شد. شش موش صحرايي از هر گروه در روز هاي 28 و 56 پس از شروع درمان ها كشتار شدند تا براي ارزيابي كيفيت اسپرم استفاده شوند. نتايج: عليرغم كاهش وزن بيضه ها 56 روز پس از مصرف مس در مقايسه با گروه شاهد (002/0=p)، اختلاف معني داري بين گروه شاهد و گروه درماني تركيب مس و روي وجود نداشت (55/0±40/31 در برابر 55/0±63/28، 151/0=p). تجويز مس باعث كاهش معني دار در تعداد اسپرم ها، بقا و حركت آن ها 56 روز پس از شروع درمان ها در مقايسه با گروه شاهد گرديد. در عين حال بهبود كاملي در شمارش تعداد اسپرم هاي گروه درماني تركيب مس و روي 56 روز پس از شروع درمان در مقايسه با گروه شاهد مشاهده شد (999/0=p) و يك بهبود نسبي در درصد بقا و حركت نيز ديده شد (001/0 > p). نتيجه گيري: از اثرات مخرب مصرف طولاني مدت مس بر كيفيت اسپرم با روي درماني مي تواندممانعت نمود.

Background: Industrial copper ingest is a common form of poisoning in animals. Zinc has an important role in the physiology of spermatozoa, in sperm production and viability. Objective: This study was set to investigate whether the adverse effects of long term copper consumption on quality of rat spermatozoa could be prevented by zinc therapy. Materials and Methods: Forty eight mature (6-8 weeks old) male rats were randomly allocated to either control (Cont, n=12) or three treatment groups each containing twelve animals. Animals in the first treatment group was gavaged with copper sulfate, the second treatment group was injected with zinc sulfate, and the third treatment group was given combined treatment of copper and zinc. Control animals received normal saline using the same volume and similar methods. Six rats from each group were sacrificed on day 28 and 56 after treatments for sperm quality evaluations. Results: In spite of testicular weight reduction 56 days after copper consumption in comparison to the control group (p=0.002), there was not a significant difference between the control and combined treatment of copper and zinc group (31.40±0.55 vs. 28.63±0.55, p=0.151). Administration of copper caused a significant decrease in the sperm count, viability and motility after 56 days compared to the control group. However, a complete recovery in sperm count was seen in combined treatment of copper and zinc group after 56 days compared to the control group (p=0.999) and a partial improvement was seen about the percentage of viability and motility (p < 0.001). Conclusion: Adverse effects of long term consumption of copper on sperm quality could be prevented by zinc therapy in rats.