Investigating the Manifestation of Teaching Expertise Feature among Novice and Experienced EFL Teachers

مطالعه حاضر به بررسي نمود تخصص در تدريس معلمان انگليسي در محيطهاي رسمي آموزشي ايران پرداخته است. به طور خاص اين تحقيق با اين هدف شكل گرفت كه نشان دهد چطور معلمان زبان انگليسي در دبيرستانها و اساتيد زبان عمومي در يك دانشگاه دولتي ايران خصوصيات تخصص در تدريس را آشكار مي سازند. اين تحقيق همچنين به مقايسه خصوصيات تخصص در تدريس معلمان و اساتيد تازه كار و باتجربه در دبيرستان و دانشگاه پرداخته است. به اين منظور طي يك تحقيق كيفي، 10 معلم دبيرستان و 10 استاد دانشگاه به صورت هدفمند براي مشاهده و مصاحبه انتخاب شدند. هر گروه شامل 5 معلم تازه كار و 5 معلم با تجربه بود. بعد از 3-2 جلسه مشاهده كلاس درس معلمان (به عنوان منبع اصلي داده ها) و يك جلسه مصاحبه با همه شركت كنندگان، همه موارد و نمونه هاي تخصص در تدريس معلمان استخراج شد. اين نمونه ها بعدا به صورت 6 نوع تخصص در تدريس طبقه بندي شدند: تخصص در مديريت، تخصص در ايجاد انگيزه و ارايه راهنمايي و بازخورد، تخصص آموزشي، تخصص در شناخت مفاهيم، تخصص در ايجاد ارتباط بين موضوعات مختلف درسي و تخصص در مديريت چالش ها. سپس جدولي طراحي شد كه شامل همه انواع تخصص در تدريس و نمونه ها و مثالهاي هر كدام بود (كه از گزارشات مشاهدات و هم چنين از ادبيات موضوع استخراج شده بود). داده ها براي هر كدام از معلمان دوباره به صورت دقيق مورد بررسي قرار گرفت و مواردي كه در تدريس عملي آنها وجود داشت در جدول علامت گذاري گرديد. قدم بعدي مطالعه دقيق الگوهاي تخصص در تدريس براي هر گروه از معلمان بود. تحليل داده هاي جمع آوري شده نشان داد كه تخصص در تدريس به صورت تقريبا مشابهي در تدريس عملي معلمان 4 گروه نمود پيدا كرده بود. سه گروه يعني معلمان با تجربه دبيرستان و اساتيد تازه كار و با تجربه دانشگاه موفقيت 100 درصدي را در حداقل يكي از انواع تخصص در تدريس نشان دادند كه مربوط به ايجاد ارتباط در بين موضوعات درسي بود. اين نوع تخصص تدريس براي معلمان تازه كار دبيرستان تنها 60 درصد بود. اساتيد با تجربه دانشگاه تنها گروهي بودند كه در دو نوع از تخصص يعني تخصص در شناخت مفاهيم و ايجاد ارتباط بين موضوعات درسي به موفقيت كامل (100 درصدي) رسيدند. و معلمان تازه كار دبيرستان تنها گروهي بودند كه در هيچ كدام از انواع تخصص در تدريس موفقيت كامل 100 درصدي را به دست نياوردند.

The present study was an attempt to investigate the manifestation of teaching expertise of EFL teachers in Iranian formal educational context. More specifically, it was intended to study how teachers of English in Iranian high schools and General English instructors in a state university manifest features of teaching expertise. The study also compared the expertise features of novice teachers with those of experienced ones in both high schools and university. To achieve these goals, through a qualitative research, 10 high school teachers and 10 university instructors were purposively selected to be observed and interviewed. Each group consisted of 5 novice and 5 experienced teachers. After 2-3 sessions of observation (which functioned as the main source of data) and one session of interview with all participants, an attempt was made to extract cases or instances of expertise in their teaching practice. These instances were later categorized into 6 types of expertise: expertise in management, motivational expertise and providing guidance and feedback, instructional expertise, content knowledge expertise, expertise in making connections between subjects of study, and expertise in dealing with challenges. A table consisting of these expertise types and all those instances or cases of expertise (extracted from the observation reports and also the literature) was designed. The data for each teacher was analyzed closely again and those cases which were present in their teaching practice were checked in the table. The next step was to look carefully at the patterns of expertise in each group of teachers. The analysis of the collected data revealed that teaching expertise was manifested almost similarly in the teaching practice of the four groups of teachers. Three groups i.e. experienced high school teachers, and novice and experienced university instructors exhibited 100% success in at least one type of expertise, namely making connections between subjects of the study. This aspect of expertise in novice high school teachers proved to be just 60%. Experienced university instructors formed the only group who achieved perfect performance (100%) in two types of expertise, namely, content knowledge expertise and expertise in making connections between subjects of study. And novice high school teachers formed the only group who did not achieve perfect performance in any of the teaching expertise types.