اثر مقادير مختلف پروتئين و نسبت‌هاي مختلف ذرت سيلو شده و علوفه يونجه بر توليد شير و نيتروژن دفعي گاوهاي شيري هلشتاين

به منظور مطالعه‌ي اثرات سطوح مختلف پروتئين خام و الياف بالقوه قابل هضم جيره روي توليد و تركيب شير، بازدهي نيتروژن گاوهاي شيرده هلشتاين در اواسط شيردهي آزمايشي در قالب 4 تيمار انجام شد. 16 رأس گاو شيرده يك بار زايش (8=n) و چند بار (2 تا 5) زايش (8=n) (50±118=روزهاي شيردهي، 72±546=وزن بدن) در قالب طرح بلوك كامل تصادفي متعادل در دو دوره‌ي زماني (هر دوره 28 روز) به چهار جيره‌ غذايي اختصاص داده شدند. نسبت علوفه به كنسانتره 50:50 بود. جيره‌ها شامل: 1. 19 درصد پروتئين و الياف بالقوه قابل هضم پايين (HPLDF)، 2. 17 درصد پروتئين و الياف بالقوه قابل هضم پايين (HPLDF)، 3. 15 درصد پروتئين و الياف بالقوه قابل هضم بالا (LPLDF) و 4. 17 درصد پروتئين و الياف بالقوه قابل هضم بالا (MPLDF). گاوهاي تغذيه شده با جيره‌هاي آزمايشي تفاوت معني‌داري در ماده خشك مصرفي (01/0P<) داشتند.توليد شير بين جيره‌هاي آزمايشي تفاوت معني‌‌داري را نشان نداد. با افزايش سطح پروتئين غلظت نيتروژن اوره­اي شير و خون افزايش يافت. همچينين با افزايش سطح پروتئين غلظت نيتروژن مدفوعي از 8/2 تا 0/3 درصد و غلظت نيتروژن ادراري از 8/5 تا 3/7 گرم در ليتر افزايش يافت. به طور كلي بر اساس استفاده نيتروژن و همچينين توليد شير، 17 درصد پروتئين در جيره غذايي با نسبت­هاي متفاوت ذرت شيلو شده به علوفه يونجه براي توليد شير 27 كيلوگرم در روز مناسب است. كاهش پروتئين جيره به اين مقدار (17 درصد) مي­تواند دفع ازت و بخصوص نيتروژن ادراي به محيط را كاهش دهد.

Four treatments were assigned to determine the effects of dietary potential digestible fiber (pdF) and crude protein (CP) levels in mid lactating Holstein cows on milk production and nitrogen efficiency. Sixteen primiparous (n=8) and multiparous (n=8) Holstein cows (body weight (BW)=546±72 kg; days in milk (DIM)=118±50 day) were allocated to one of four diets in balanced randomized complete design in two periods (each period including 28 day). Diets consisted of 50% forage and 50% concentrate. The experimental diets were as follows: 1) 19% CP and low pdF (HPLDF); 2) 17% CP and low pdF (MPLDF); 3) 15% CP and high pdF (LPHDF) and 4) 17% CP and high pdF (MPHDF). Milk yield was similar among dietary protein levels in each treatment, when data were combined across treatments. Both milk urea nitrogen and blood urea nitrogen concentrations increased as the protein content of diet was increased. As die-tary protein was increased from the lowest to the highest concentrations, mean fecal N concentration increased from 2.8 to 3.0% and urinary N from 5.8 to 7.3 g/L (P<0.05). Overall, based on N utilization as well as milk production, 17% protein in diets utilizing various proportions of alfalfa hay and corn silage as the forage source appeared sufficient for cows producing 27 kg/d of milk in this study. Reducing protein to this amount can reduce N excretion, especially environmentally labile urinary N, without affecting milk production.