چينه شناسي واحدهاي كربناته كم عمق ژوراسيك درمنطقه مغان (شمال غرب ايران) با تكيه برپالئوبيوژئوگرافي گونه آلوئوسپتا جاكارداي (شرودت، 1893)

در اين مطالعه ريز ديرينه شناسي نمونه هاي جمع آوري شده از رخنمون سرواباد به عنوان تنها رخنمون شناخته شده از رسوبات ژوراسيك ناحيه مغان كه از همين روي قديمي ترين واحد سنگي اين منطقه است مورد مطالعه و بررسي قرار گرفته است. رسوبات كربناته مورد مطالعه در قاعده و راس توسط رسوبات تخريبي پوشيده شده است.اين رسوبات مجموعه نسبتا غني از فرامينيفرهاي بنتيك بزرگ و جلبك هاي آهكي را در برداشته و با استفاده از گسترش چينه شناسي نمونه هاي مذكور و خصوصا گونه آلوئوسپتا جاكارداي سن آكسفوردين پسين و كيميريجين پيشين براي اين رسوبات پيشنهاد گرديده است. در اين زمان پاراتتيس در اولين مراحل توسعه قرار داشته و فوناي به دست آمده از اين مطالعه شباهت زيادي با فوناي مناطق همجوار در تتيس نشان مي دهد. نتايج به دست امده از ميكروفسيل ها و مطالعات ميكروفاسيس محيط رسوبي گرم و كم عمق با شرايط انرژي ديرينه كم تا متوسط را نشان مي دهد.

A micropaleontological study has been carried out on the samples collected from the Sarv Abad section, the oldest and only known Jurassic sedimentary rocks cropping out in the Moghan area. Studied sequence consists of carbonates bounded at both base and top by clastic deposits. Studied carbonate deposits provide an assemblage of benthic foraminifera as well as calcareous algae. The stratigraphic distribution of the larger benthic foraminifera, particularly, almost consistent present of Alveosepta jaccardi allowed us to propose an age of Late Oxfordian to Early Kimmeridgian for the studied succession. At this time, Paratethys Basin was at very beginning of its opening. Larger benthic foraminifera and inhabited fauna at this basin are in close similarity with Tethyan Realm association. Data provided by larger foraminifera, calcareous algae, and microfacies analysis may suggest an environment of warm shallow water with low to medium energy regime