تفاوت در ثبات دايناميك و نسبت قدرت همسترينگ به كوادريسپس بين دو اندام در سالمندان

هدف: مطالعات قبلي پيشنهاد كرده اند كه عدم تعادل عضلاني در عضلات ران مي تواند يك عامل خطر ساز براي آسيب هاي زانو باشد. مطالعه حاضر قصد دارد تا ثبات دايناميك و نسبت همسترينگ به كوادريسپس را بين دو اندام تحتاني در سالمندان مورد مقايسه قرار دهد. روش انجام: 19 فرد سالم از سالمندان جامعه ( سن= 53/3 plusmn 93/65 سال) در اين مطالعه شركت داشتند. قدرت دايناميك و توان عضلات اكستانسور و فلكسور و نسبت قدرت همسترينگ به كوادريسپس براي هر اندام تحتاني با استفاده از داينامومتر ايزوكينتيك ثبت شد. ثبات دايناميك با استفاده از سيستم تعادلي بايودكس ارزيابي شد. نتايج: توان و قدرت بين دو اندام به طور معناداري غيرقرينه بود. تفاوت معناداري از نظر نسبت قدرت همسترينگ به كوادريسپس ( p= 057/0) بين دوپا وجود نداشت اگرچه اين نسبت 42/14% در پاي ضعيف تر بزرگ تر بود. شاخص تعادلي قداميخلفي به طور معناداري بين دو پا متفاوت بود (03/0p=)، بهرحال تفاوت معناداري از نظر شاخص تعادلي كلي و داخليخارجي وجود داشت. نتيجه گيري: عدم تقارن بين اندامها يا ضعف در قدرت عضلات كوادريسپس و يا همسترينگ و تغيير در نسبت همسترينگ به كوادريسپس ناشي از آن بايد در توانبخشي سالمندان در نظر گرفته شود

Purpose: previous studies have suggested that thigh muscle imbalance may be a risk factor for knee injury. The Present study aimed to compare HamstringtoQuadriceps (H:Q) Ratio and dynamic stability between the two lower limbs of elderly people. Methods: This was a correlational study and by nonprobability sling 19 healthy community doweling elderly (age=65.93plusmn 3.53 yrs.) participated in this study. Dynamic strength and power of knee extensor and flexor muscles and H:Q ratios of each lower limb were measured by isokinetic dynamometer. Dynamic stability was evaluated using the biodex balance system. Paired t test and Wilcoxon test were performed to compare power, strength, H:Q ratio, and balance index of 2 sides. Data analysis were conducted using SPSS software, version 19. Results: Strength and power between two legs was significantly asymmetrical. There was no significant difference in H:Q strength ratios (P=0.057) between the two sides although this ratio was 14.42% greater in weaker leg. Anteroposterior stability index (APSI) was significantly different between two legs (P=0.03), however there is no significant difference in overall stability index (OSI) and mediolateral stability index (MLSI). Conclusion: The asymmetry between limbs or weakness of the quadriceps and/or hamstring muscle strength and the resultant change in H:Q ratio should be considered in rehabilitation of older adults.