Author/Authors :
Salehpoor، Masoomeh نويسنده School of Education & Psychology,Department of Physical Education,Shiraz University,Shiraz,Iran , , Salesi، Mohsen نويسنده School of Education & Psychology,Department of Physical Education,Shiraz University,Shiraz,Iran , , Hemati Alamdarloo، Ghorban نويسنده School of Education & Psychology,Department of Special Education,Shiraz University,Shiraz,Iran ,
Abstract :
پژوهش حاضر با هدف بررسي تأثير فعاليت ورزشي بر اضطراب دانش آموزان كم توان ذهني دبيرستاني انجام شد. روش پژوهش آزمايشي با طرح پيش آزمون پس آزمون با گروه كنترل بود. جامعه آماري اين پژوهش همه ي دانش آموزان كم توان ذهني دبيرستاني شهر شيراز در سال تحصيلي 9291 بودند كه از بين آنها نمونه اي به حجم 30 نفر به روش نمونه گيري در دسترس انتخاب و به طور تصادفي در گروه آزمايش و كنترل جاگماري شدند به طوري كه هر گروه 15 نفر بود. از هر دو گروه پيش آزمون به عمل آمد و گروه آزمايش مداخله ورزش در 24 جلسه دريافت كردند در حالي كه به گروه كنترل اين مداخله ارائه نشد و در پايان براي هر دو گروه پس آزمون اجرا شد. براي سنجش اضطراب از پرسش نامه اضطراب زانك استفاده شد. تحليل داده ها با استفاده از روش تحليل كواريانس نشان داد كه ميانگين نمرات اضطراب و خرده مقياس هاي آن(نشانگان روان شناختي اضطراب و نشانگان جسمي اضطراب) در گروه آزمايش به طور معني داري كاهش يافته است(01/0>P). يافته ها بيانگر تأثير فعاليت ورزشي بر اضطراب دانش آموزان كم توان ذهني دبيرستاني بود. بنابراين پيشنهاد مي شود با طراحي و اجراي مداخله ورزش جهت بهبود اضطراب دانش آموزان كم توان ذهني دبيرستاني اقدام شود.
Abstract :
Purpose: The present study aimed to investigate the effect of exercise on the anxiety of adolescents with intellectual disability.
Methods: Study method was quasiexperimental with pretestposttest design and a control group. The study population included all secondary students with intellectual disability in Shiraz City in the academic year 20122013. The sle size consisted of 30 secondary students with intellectual disability selected by available sling method. They were randomly divided into experimental and control groups (15 students in each group). Both groups took the pretest. The experimental group received exercise training in 8 sessions while control group did not. Aftercompletion of intervention period, the posttest was administered for both groups. The Zung selfrating anxiety scale was administered to assess the anxiety.
Results: The data analyses by analysis of covariance ANCOVA and multivariate analysis of covariance (MANCOVA) showed that the mean scores of anxiety and its subscales (emotional and physical signs of anxiety) were significantly lower in experimental group (P<0.01).
Conclusion: Findings indicated that exercise intervention leads to decrease in the anxiety. Therefore, we suggest designing and implementing exercise programs to decrease the anxiety of students with intellectual disability.
Keywords :
Exercise , Anxiety , Adolescents , intellectual disability
