خواص نوروفارماكولوژيك فارنسول در مدل موش سوري

اضطراب شايع‌ترين اختلال رفتاري است. تحقيقات بر روي مواد جديد داراي ارزش درماني براي چنين اختلالاتي اخيرا پيشرفت داشته است. مطالعات متعدد فعاليت‌هاي نوروفارماكولوژيك از ترپن‌هاي مشتق شده از گياهان را گزارش كردند. فارنسول يك ترپن شش تايي است كه ميوه‌ها رايج‌ترين منبع آن محسوب مي‌شوند ولي فعاليت ضد اضطرابي از فارنسول هنوز ناشناخته است. مطالعه حاضر بر روي 32 راس موش سوري آلبينو سوئيسي (8 عدد در هر گروه) انجام شده و خواص نوروفارماكولوژيك فارنسول و اثرات آن بر سطح كورتيزول سرم را مورد ارزيابي قرار داده است. فارنسول به صورت داخل صفاقي در دوزهاي واحد 50 و 100 ميلي‌گرم بر كيلوگرم تجويز شد در حالي كه از ديازپام با دوز استاندارد 2 ميلي‌گرم بر كيلوگرم به عنوان داروي ضد اضطراب استاندارد استفاده شد. سي دقيقه پس از تزريقات، تست جعبه باز (OFT)، ماز به علاوه مرتفع (EPM)، تست شناي اجباري (FST) و تست صفحه داغ (HPT) براي ارزيابي رفتار شبه اضطرابي، افسردگي و ضد دردي انجام شدند. در تست OPT فارنسول در دوز mg/kg 100 منجر به كاهش معني‌دار در فعاليت لوكوموتور در مقايسه با ساير گروه‌ها گرديد (P<0.01). در EPM، فارنسول در دوز 100 و نه mg/kg 50، مشابه با ديازپام منجر به افزايش معني‌دار در تعداد ورود به بازوهاي باز و زمان حضور در بازوهاي باز شد (P<0.01). افزايش در زمان بي‌حركت ماندن در FST در موش‌هاي تحت تيمار با فارنسول مشاهده شد .(P<0.001) فارنسول در دوز   mg/kg 100 موجب طولاني شدن معني‌دار زمان پاسخ به محرك دردناك در HPT گرديد. مشابه با ديازپام، فارنسول منجر به كاهش سطوح پلاسمايي كورتيزول گرديد. يافته‌هاي حاصل از اين مطالعه اثرات ضد اضطرابي، ضد دردي، و همچنين افسرده كننده از فارنسول را در مدل موش سوري نشان داد. مطالعه حاضر شاهدي فارماكولوژيك براي استفاده از فارنسول به عنوان آرامبخش در درمان اختلالات اضطرابي را فراهم مي‌نمايد.

Research on new compounds of therapeutic value for behavioral disorders has progressed recently. Several studies have reported neuropharmacological activities of plant derived terpenes. Farnesol is a sesquiterpene whose most popular source is fruits but the anxiolytic activity for farnesol is still unknown. The present study was conducted on 32 male Swiss Albino mice (8 in each group) to evaluate the neuropharmacological properties of farnesol and its effects on plasma cortisol levels. Farnesol was administered intraperitoneally at single doses of 50 and 100 mg/kg, while diazepam 2 mg/kg was used as standard anxiolytic. Thirty minutes after injections, open field test (OFT), elevated plus maze (EPM), a forced swimming test (FST), and a hot plate test (HPT) were performed for evaluation of anxiety-like behavior, depression and nociception. In OFT, farnesol at the dose of 100 mg/kg led to significant decrease in locomotor activity (P<0.01). In EPM, only farnesol 100 mg/kg led to significant increase in the number of entries to the open arms and the time spent in open arms (P<0.01). Increase in immobility time in FST was seen in farnesol 50 and 100 mg/kg (P<0.001). Farnesol 100 mg/kg exerts significant prolongation in the latency of responses to noxious heat stimuli in HPT. Like diazepam, farnesol decreased plasma levels of cortisol. Results revealed that farnesol had anxiolytic, anti-nociceptive and depressant effects in murine models. The present study provides pharmacological evidence supporting the use of farnesol as a sedative for anxiety disorders.