شناسايي مولكولي واريانت‌هاي آنتي‌ژني پاروويروس سگ (CPV) جدا شده از سگ‌هاي سالم و اسهالي در منظقه اروميه، ايران

زمينه مطالعه: پاروويروس سگ ‌(CPV) به عنوان يك جرم بيماري‌زاي مهم در ارتباط با انتريت خونريزي دهنده حاد در سگ‌ها قلمداد مي‌شود. تاكنون سه واريانت آنتي‌ژني عمده از CPV (CPV2a/2b/2c) شناسايي شده است. اهداف: اين مطالعه جهت بررسي وفور CPV2 و واريانت‌هاي آن (CPV2a/2b/2c) در جمعيتي از سگ‌هاي سالم و اسهالي در شمال غرب ايران انجام گرفت. روش كار: در كل 35 نمونه مدفوع از سگ‌هاي سالم (16=n) و اسهالي (19=n) از نظر حضور همه واريانتها (2a، 2b و 2c) بوسيله واكنش زنجيره‌اي پليمراز (PCR) و با استفاده از جفت پرايمرهاي rev555/for555 كه محصول PCR 583 جفت بازي توليد مي‌نمايند، مورد غربالگري قرار گرفتند. قطعات حاصله با اندونوكلئاز MboII مورد هضم قرار گرفتند كه بطور انتخابي محل تعيين حدودي "GAAGA" را شناسايي مي‌نمايد كه تنها منحصر به CPV2c است. همه نمونههاي هضم نشده تحت آزمايشات PCR با جفت پرايمر Pab (كه هر دوي تيپ‌هاي CPV2a و CPV2b را شناسايي ميكند) و جفت پرايمر Pb (كه تنها تيپ CPV2b را شناسايي مي‌نمايد) قرار گرفتند. ارتباط وضعيت سلامتي، نژاد، سن، جنس و وضعيت واكسيناسيون با نتايج PCR با استفاده از تست‌هاي آماري آناليز شدند. نتايج: از كل 35 نمونه، 10 نمونه با پرايمرهاي rev555/for555 مثبت يافت شدند كه مورد آناليز بيشتر بوسيله هضم MboII فرآورده‌هاي PCR قرار گرفتند. يك نمونه به عنوان CPV2c شناسايي گرديد و 9 نمونه به عنوان CPV2a و CPV2b طبقه‌بندي شدند. همه 9 نمونه هضم نشده به PCR انجام شده با پرايمرهاي Pab نتيجه مثبت دادند، كه از اين تعداد هفت نمونه به PCR انجام شده با پرايمرهاي Pb نتيجه مثبت داده كه نشان مي‌دهد آنها از واريانت CPV2b هستند. نتيجه‌گيري نهايي: به نظر مي‌رسد كه CPV2b واريانت شايع است كه در شمال غرب ايران در حال گردش است. نتايج همچنين نشان دادند كه CPV2a و CPV2c سگ‌ها را درگير نموده، كه اين موضوع نشان دهنده مراقبت مداوم و نظارت واريانت‌هاي CPV مي‌باشد.

BACKGROUND: Canine parvovirus (CPV) has been incriminated as a primary pathogen related to acute hemorrhagic enteritis in dogs. Three major antigenic variants of CPV (CPV-2a/2b/2c) have so far been identified. OBJECTIVES: This study was carried out to investigate the frequency of CPV-2 and its variants (CPV-2a/2b/2c) in a population of healthy and diarrheic dogs in the northwest of Iran. METHODS: A total of 35 stool samples from healthy (n=16) and diarrheic (n=19) dogs were screened for all variants (2a, 2b, and 2c) by polymerase chain reaction (PCR) using primer pair 555for/555rev resulting in a PCR product of 583 bp in length. The resulting fragments were further digested by MboII endonuclease that selectively recognizes the restriction site “GAAGA” unique to CPV2c only. All undigested samples were subjected to PCR assays with primer pair Pab (which detects both CPV-2a and CPV-2b types) and primer pair Pb (which detects only CPV-2b type) primer pairs. The relationship of health status, breed, age, sex and vaccination status with PCR results was analyzed using statistical tests. RESULTS: From a total of 35 samples, 10 samples were found to be positive by 555for/555rev primers that were further analyzed by MboII digestion of PCR products. One sample was characterized as CPV-2c and nine samples were categorized as CPV-2a or CPV-2b. All nine undigested samples resulted positive by PCR using Pab primers, out of which 7 resulted positive by PCR using Pb primer pairs, indicating that they are of CPV-2b variant. CONCLUSIONS: It seems that CPV-2b is prevalent variant circulating in the northwest of Iran. Results also indicated that CPV-2a and CPV-2c are affecting dogs, which suggests constant surveillance and monitoring of CPV variants.