تهيه و ارزيابي آزمايشگاهي يك هيدروژل جديد قابل تزريق انروفلوكساسين بر پايه كيتوزان

زمينه مطالعه: توسعه فرآورده هاي تزريقي آهسته رهش مورد علاقه شديد صنايع دارويي دامپزشكي و دست اندركاران بهداشت دام است. در سال هاي اخير، توجه زيادي به محلول هاي كيتوزان/ بتاگليسروفسفات تشكيل دهنده ژل در محل، بخاطر زيست تجزيه پذيري خوب و حساسيت آنها به دما، جلب شده است. هدف: هدف كلي اين مطالعه تهيه يك سامانه دارورساني جديد تشكيل ژل در محل با پروفايل آهسته رهش براي انروفلوكساسين است. روش كار: با استفاده از غلظت هاي مختلف كيتوزان، بتاگليسروفسفات و انروفلوكساسين، 6 فرمولاسيون كيتوزان/ بتاگليسروفسفات تهيه شد. خصوصيات هيدروژل ها از جمله الگوي رهايش دارو، زمان ژل شدن، قابليت كشيده شدن هيدروژل در سرنگ، ريخت شناسي، طيف FTIR و فعاليت ضدميكروبي آنها در شرايط آزمايشگاهي ارزيابي گرديد. نتايج: سرعت رهايش دارو و قابليت كشيده شدن هيدروژل در سرنگ با افزايش ميزان كيتوزان و بتاگليسروفسفات كاهش يافت. تمامي هيدروژل ها قابليت رهايش دارو را تا 120 ساعت داشتند، اما بهترين نتايج براساس رهايش بهينه دارو و ويسكوزيته با فرمولاسيون 1 (كيتوزان 2%، بتاگليسروفسفات 5% و انروفلوكساسين 1%) بدست آمد. مطالعات FTIR هيچ برهمكنشي را بين دارو و اجزاء هيدروژل نشان نداد. ميكروسكوپ الكتروني نگاره، ساختار يكنواختي را براي ژل تشكيل شده نشان داد اما هيدروژل متورم شده در بافرفسفات، ساختار متخلخلي داشت. آزمايشات ميكروبي، فعاليت باكتري سايد بالايي براي انروفلوكساسين بارگذاري شده در اين هيدروژل نشان داد كه از نظر ميزان منطقه مهار رشد، حداقل غلظت مهاري و حداقل غلظت كشندگي باكتري ها مشابه نمونه هاي شاهد مثبت (سوسپانسيون انروفلوكساسين) بود. نتيجه گيري: اين هيدروژل بخاطر داشتن روش تهيه ساده و پروفايل آهسته رهش دارو، داراي چشم انداز روشني براي دارورساني انروفلوكساسين در حيوانات مي باشد

BACKGROUND: The development of injectable sustained- release products are of great interest to veterinary pharmaceuticals and animal health business. Recently, great attention has been paid to in situ gel-forming chitosan/ beta-glycerophosphate (chitosan/β-GP) solutions due to their good biodegradability and thermosensitivity. OBJECTIVES: The general aim of this study was to prepare a novel in situ gel-forming drug delivery system with a sustained release profile for enrofloxacin. METHODS: Chitosan, β-GP and enrofloxacin were used in different concentrations and six formulations of chitosan/β-GP were prepared. The properties of the hydrogels including the pattern of drug release, gelation time, syringeability, morphology, FTIR spectra, and in vitro antimicrobial activity were evaluated. RESULTS: The release rate of enrofloxacin from the hydrogels and syringeability of the final solutions were decreased by increasing in β-GP and chitosan concentrations. All formulations could release the drug up to 120 hours but formulation 1 (chitosan-2%, β-GP-5% and enrofloxacin-1%) gave the best results based on its optimal drug release profile and viscosity. The FTIR studies showed that there were no interactions between enrofloxacin and hydrogel excipients. Scanning electron microscopy showed that the formed gel had a continuous texture, while the swelled gel in phosphate buffer had a porous structure. Microbiological tests revealed high bactericidal activities for this enrofloxacin- loaded hydrogel which were comparable to those of positive control (enrofloxacin suspension) in terms of inhibition zone, MIC and MBC values. CONCLUSIONS: Because of simple preparation and sustained release profile of the drug, this hydrogel could be a promising delivery system for enrofloxacin in animals.