بررسي ساختار زبان در مرغ عشق (Melopsittacus undulatus) در سطح ميكروسكوپ نوري و الكتروني

زمينه‌‌ي مطالعه: زبان كه نقش مهمي در دريافت غذا در مهره‌داران ايفا مي‌كند تفاوت‌هاي ريختي چشم‌گيري نشان مي‌دهد كه نمايان‌گر سازگاري حيوان با شرايط محيطي موجود در زيستگاه مربوطه به‌شمار مي‌رود. هدف: هدف از مطالعه‌ي حاضر بررسي ساختار زبان در مرغ عشق بالغ بود. روش كار: زبان ۱۲ مرغ عشق بالغ در اين پژوهش مورد استفاده قرار گرفت. نمونه‌هايي از رأس، بدنه و ريشه‌ي زبان با استفاده از ميكروسكوپ نوري و الكتروني اسكنينگ مورد مطالعه قرار گرفت. نتايج: زبان در مرغ عشق بالغ (Melopsittacus undulatus) به‌وسيله‌ي ميكروسكوپ نوري و الكتروني مورد مطالعه قرار گرفت. زبان در مرغ عشق حدود ۵ ميلي‌متر طول دارد. بخش عميق مقعر قدامي رأس زبان فاقد هرنوع ساختار غده‌اي بوده و در امتداد بخش خلفي نيم‌دايره‌اي اين اندام قرار مي‌گيرد. بخش خلفي رأس زبان با يك شيار طولي مياني به دو نيمه‌ي قرينه تقسيم شده است. بخش قدامي بدنه‌ي زبان با شيارهايي با عمق گوناگون به شمار زيادي نواحي نامنظم برآمده با اندازه‌هاي گوناگون تقسيم شده است. چندين پرز مخروطي‌شكل بزرگ در راستاي خلفي روي انتهاي خلفي بدنه‌ي زبان و در راستاي لبه‌ي ضخيم موجود بين بدنه و ريشه‌ي اندام جاي گرفته‌اند. شماري پرز مخروطي غول‌پيكر نيز روي برآمدگي حنجره‌اي يافت مي‌شوند. غدد بزاقي لوله‌اي‌آلوئولي PASمثبت زبان را مي‌توان برمبناي جايگاه در دو گروه پشتي و پشتي‌جانبي جاي داد. غدد بزاقي زباني پشتي زير اپيتليوم پشتي زبان جاي گرفته‌اند. اين غدد از انتهاي خلفي شكاف موجود روي رأس زبان تا جلو شكاف حنجره‌اي امتداد يافته‌اند. غدد بزاقي پشتي‌جانبي در هر سو از ابتداي بدنه‌ي زبان آغاز شده و تا سطح شكاف حنجره‌اي امتداد مي‌يابند. سطح شكمي زبان فاقد هر نوع ساختار غده‌اي است. ريخت‌شناسي و ابعاد زبان تفاوتي در دو جنس نشان نمي‌دهند. نتيجه‌گيري نهايي: ساختار زبان در مرغ عشق در مقايسه با پرندگاني كه تا كنون مورد مطالعه قرار گرفته‌اند تفاوت‌هاي چشم‌گيري نشان مي‌دهد.

BACKGROUND: The tongue, which plays a very important role in food intake by vertebrates, exhibits significant morphological variations that appear to represent adaptation to the current environmental conditions of each respective habitat. OBJECTIVES: The aim of the present investigation was to investigate lingual structure in adult budgerigar. METHODS: Tongues of 12 adult budgerigars were used in this investigation. Samples of the apex, body and root of the tongues were studied using light and electron microscopy. RESULTS: The tongue in budgerigar is about 5 mm in length. The deep concave rostral portion of the lingual apex is devoid of any glandular structure and is continuous with a semicircular caudal portion. The caudal portion of the lingual apex is divided into two symmetrical halves by a median longitudinal fissure. The rostral part of the lingual corpus is distinctly divided by fissures of varying depth into many irregular raised areas with different sizes. Several large caudally directed conical papillae are situated on the posterior end of the lingual corpus and along the thick border region between the lingual body and root. There are also some giant conical papillae on the laryngeal mound. According to their positions, the PAS-positive compound tubuloalveolar salivary glands can be classified as dorsal and dorsolateral salivary glands. The dorsal lingual salivary glands are situated beneath the dorsal lingual epithelium. They extended from the caudal end of the fissure on the caudal lingual apex to the front of the laryngeal cleft. The dorsolateral salivary glands on each side extend from the beginning of the body of the tongue to the level of the laryngeal cleft. The ventral side of the tongue is devoid of any glandular structure. Neither the morphology nor the dimensions of the tongue show sex-specific differences. CONCLUSIONS: Lingual structure shows considerable differences in budgerigars in comparison to other birds studied so far.