برچسب‌زني منفي به عنوان عامل مهم روان‌شناسي در تدريس به فراگيران زبان انگليسي به عنوان زبان خارجي

برچسب­زني به عنوان يكي از متغيرهاي روان­شناختي ممكن است تاثير درازمدتي بر زندگي ما بگذارد و همچنين بنا به نظر اركل (2009)، دستاوردهاي علمي دانش­آموزان ممكن است بر اثر برچسب­زني معلم به صورت جدي تضعيف گردد. اما عليرغم اين قضيه، پژوهش­هاي اندكي در باره عواقب برچسب­زني منفي به صورت كلي در زمينه­هاي آموزشي و به ويژه در كلاس­هاي آموزش زبان انگليسي به عنوان يك زبان خارجي صورت پذيرفته است. پژوهش حاضر كوششي است براي بررسي وجود احتمالي برچسب­زني منفي و اينكه چگونه چنين برچسب­هايي در نهايت بر توان علمي/روان­شناختي دانش­آموزان تاثيرگذار است. به سبب آنكه قراردادن واقعي دانش­آموزان در معرض تجربه برچسب­زني منفي ميسر نبود، از 100 نفر آزمودني پژوهش خواسته شد كه درباره آينده علمي/ اجتماعي يك دانش­آموز خيالي كه برچسب خواندن پريشي خورده است نظر بدهند (هانت، 2006).   همچنين از آن ها خواسته شد به پرسشنامه تعديل شده 11 موردي ( موانيا و موالا، 2013) در باره تجربه برچسب خوردن خود پاسخ دهند. از شركت­كنندگان همچنين خواسته شد پرسشنامه عزت نفس كوپراسميت (1967) را پاسخ دهند تا مشخص شود كه آيا رابطه­اي بين تجربه برچسب خوردن و عزت نفس آنها و گزارش دستاورد علمي آنها وجود دارد يا خير. سپس داده­هاي گرد آوري شده از طريق نرم افزار اس پي اس اس مورد بررسي قرار گرفت. نتايج نشان داد كه برچسب­زني منفي معلم به صورت معني­داري با عزت نفس دانش­آموزان، توان علمي آنها و زندگي/انتظارات/موفقيت آينده آنها رابطه دارد. پژوهش حاضر كاربردهاي مهمي  براي آموزش معلمان دربردارد چرا كه نتايج نشان داد عواقب منفي برچسب­زني در زمينه آموزش زبان انگليسي به عنوان زبان خارجي بايد بيشتر مورد توجه قرارگيرد.

One of the psychological variables which may have a longlasting effect on our life is labeling, and students’ accomplishments might be severely undermined through the teacher’s labeling. In spite of this issue, few studies have been carried out on the ramifications of labeling in the educational contexts, in general, and EFL classrooms, in particular. The current study is an attempt to investigate the occurrence possibility of negative labeling and how such labels eventually influence students’ psychological/academic potentials. Since it was not possible to expose the students to the experience of negative labels in their real situations, the 100 highschool female participants of the study were asked to make predictions on social/academic success of a fictitious student who was labeled as dyslexic (Hunt, 2006). Besides, they were given a modified 11item questionnaire (Mwania & Muola, 2013) about their experiences of being labeled. The participants were also asked to fill in the Coopersmith Selfesteem Inventory (SEI) (1967) to determine if there is a relationship between their labeling experiences, their selfesteem and their reported academic achievements. The collected data was then processed using SPSS. The findings of the study indicate that teacher’s negative labeling was significantly related with students’ selfesteem, their academic potentials, and their future life/success/expectations.The study bears some significant implications for teachers’ education since the findings show that the negative ramifications of labeling in EFL contexts should be taken into more serious consideration in teaching.