The Relationship between the Components of Interpersonal Self-Efficacy and Computer Using Self-efficacy among Dezful Teachers

مقدمه: معلمان داراي نقشي كليدي براي بكارگيري فناوري، در نظام آموزشي هستند. معلمان با متغيرهاي زيادي رو به رو هستند كه اين متغيرها با يكديگر در تعامل بوده و باعث تسهيل و تضعيف پذيرش آن‌ها از فناوري مي‌شود. در اين ميان خودكارآمدي، يكي از متغيرهاي مهمي است كه بايد هنگام بررسي استفاده از فناوري اطلاعات و ارتباطات،‌ مورد تاكيد قرار گيرد. هدف اين پژوهش بررسي ارتباط بين مولفه هاي خودكارآمدي ميان فردي و خودكارآمدي در استفاده از رايانه معلمين بود. روش‌: اين پژوهش مبتني بر روش تحقيق هبستگي بود كه در سال تحصيلي 1393-1394 انجام شد. جامعه‌ آماري شامل 994 نفر از دبيران شهرستان دزفول بود كه مطابق فرمول كوكران، تعداد 278 نفر به‌عنوان نمونه و با استفاده از روش نمونه‌گيري تصادفي طبقه‌اي نسبتي انتخاب شدند. ابزارهاي پژوهش شامل مقياس خودكارآمدي ميان فردي معلم و مقياس خودكارآمدي رايانه بود. روايي سازه پرسشنامه ها با استفاده از روش تحليل عاملي و پايايي آن با ضريب آلفاي كرونباخ تاييد شد. داده ها پس از جمع آوري پرسشنامه ها با استفاده از شاخص هاي توصيفي و آزمون رگرسيون و با كمك نرم‌افزار SPSS نسخه 20 تحليل شد. نتايج: يافته ها نشان داد كه خودكارآمدي رايانه اي معلمان در حد متوسط قرار دارد. هرچند ضريب همبستگي پيرسون نشان داد بين مولفه‌هاي خودكارآمدي ميان فردي و خودكارآمدي رايانه‌اي دبيران رابطه مثبت و معناداري وجود دارد و اين متغير مي تواند حدود 23 درصد واريانس خودكارآمدي رايانه اي را تبيين كند (05/0 > p) ولي اين متغير از عوامل متعدد ديگري نقش مي‌پذيرد. نتيجه‌گيري: پژوهشگران عوامل متعددي را در ارتباط با خودكارآمدي رايانه اي شناسايي كردند، اما هنوز جوانب مساله به‌صورت كامل روشن نشده و اين عرصه نيازمند تحقيق بيشتري است. نتايج اين پژوهش نيز اطلاعات مفيدي را براي مسوولان آموزش و پرورش و ديگر پژوهشگران در مورد اهميت خودكارآمدي ميان فردي بر خودكارآمدي رايانه اي ارايه نمود.

Introduction: Teachers have a key role in using technology in the educational system. They are facing many variables which are interacting with each other and which facilitate or weaken their acceptance of technology. In this regard, self-efficacy is an important variable that should be emphasized when examining the use of information and communication technology. This study aimed to investigate the relationship between interpersonal self-efficacy and computer using self-efficacy among teachers. Method: This study is based on correlational research method conducted in 2014-2015. The research population included 994 teachers in Dezful and according to Cochran formula, 278 teachers were selected as the sample using stratified random sampling method. Research tools included Teacherʹs Interpersonal Self-Efficacy Scale and Computer Self-Efficacy Scale. Construct validity and reliability of the questionnaires were confirmed through factor analysis and Cronbachʹs alpha coefficient, respectively. After collecting the questionnaires, the data were analyzed using descriptive indicators and regression test and with the help of SPSS software, version 20. Results: The findings indicated that teachersʹ self-efficacy to use computer was moderate. However, Pearsonʹs correlation coefficient showed that there was a positive and significant relationship between interpersonal and computer using self-efficacy in teachers and this variable could explain about 23% of computer self-efficacy variance (P < 0.05); nevertheless, the variable is influenced by several other factors. Conclusion: Researchers have identified several factors associated with computer self-efficacy; however, different aspects of the issue have not been known completely yet and further research is required in this area. The results of this study provided useful information for educational authorities and other researchers about the importance of interpersonal self-efficacy over computer self-efficacy.