A Thematic Analysis of the Conceptual Framework of e-Learning for Higher Education

مقدمه:يادگيري الكترونيكي يكي از روش هاي جديد آموزشي مبتني بر فناوري اطلاعات و ارتباطات است كه با محور قرار دادن فراگير، توانسته است اشكال آموزش و يادگيري را متحول سازد و بسياري از دانشگاه ها در سراسر دنيا با طراحي و ارايه برنامه ها و دوره هاي يادگيري الكترونيكي به اموزش پرداخته اند. هدف كلي اين مقاله ارايه يك چارچوب مفهومي براي يادگيري الكترونيكي در موسسات آموزش عالي است. روش: با بررسي بسياري از مدل ها و چارچوب هاي يادگيري الكترونيكي مطرح شده توسط محققان و يا موسسات آموزش عالي، مولفه هاي مشترك با توجه به سه معيار، پشتوانه علمي مدل ها، تجربه استفاده بين المللي در آموزش عالي و دانشگاه هاي عضو شوراي همكاري اقتصادي، در دسترس بودن اطلاعات آنها، شناسايي شدند. داده ها با استفاده از روش كيفي تحليل مضمون و نرم افزار Nvivo تحليل شدند . نتاج: در نتيجه تحليل داده ها، 7 مضمون اصلي كه شامل، ويژگي هاي فردي، شيوه ارايه، سنجش، زيرساخت، محتوا، رسانه و تعامل مي باشد همچنين 35 مضمون فرعي براي يادگيري الكترونيكي در موسسات آموزش عالي ايران معرفي گرديده است. نتيجه گيري: به طور كلي نتايج اين پژوهش بيانگر مضامين اصلي و فرعي نظام آموزش الكترونيكي كشور است كه مي تواند اطلاعات ارزشمندي براي ساخت ابزار و شناسايي مولفه هاي اصلي آموزش الكترونيكي در نظام آموزش عالي كشور فراهم سازد و راهكار مناسبي در زمينه بهبود اموزش الكترونيكي در ايران باشد.

Introduction: E-learning is one of the new educational methods based on information and communication technology. It has managed to revolutionize teaching and learning forms by focusing on learners. In addition, many universities around the world are now teaching students by designing and providing training programs and e-learning courses. The overall objective of this study was to present a conceptual framework of e-learning for higher education. Methods: Reviewing a bulk of e-learning models and frameworks proposed by researchers or institutes for higher education, the researchers identified common components with regard to three criteria of scientific support of the models, international experience in higher education and universities of Economic Cooperation Council, and the availability of their information. The data were analyzed using qualitative thematic analysis and Nvivo software. Results: As a result of data analysis, seven major themes including individual characteristics, presentation practices, evaluation, infrastructure, content, media, and interaction, as well as 35 secondary themes for e-learning in Iranian institutes for higher education were introduced. Conclusion: The overall, the results of this study revealed the major as well as secondary themes of e-learning systems in the country which may provide valuable information in building the required tools and identifying the main components of e-learning in higher education and present an appropriate solution to improve e-learning system in Iran.