The effectiveness of positive thinking skills on academic procrastination of high school female students Kermanshah city

مقدمه: مداخلات روان شناسي مثبت نگر با تمركز بر نقاط مثبت افراد، يكي از انواع رويكردهاي جديد در روان شناسي مي-باشد كه به افراد كمك كند تا توانايي ها و شايستگي هاي خود را پرورش دهند. هدف اين پژوهش، تعيين اثربخشي آموزش مهارت هاي مثبت‌انديشي بر تعلل‌ورزي تحصيلي دانش آموزان دختر بود. روش: اين پژوهش از نوع نيمه آزمايشي با طرح پيش آزمون پس آزمون دوگروهي بود. جامعه آماري شامل كليه دانش آموزان دختر پايه اول دبيرستان شهر كرمانشاه در سال تحصيلي 95-1394بود. در اين پژوهش از روش نمونه گيري تصادفي خوشه‌اي چند مرحله‌اي استفاده گرديد. بدين صورت كه از بين نواحي سه گانه آموزش و پرورش شهر كرمانشاه، يك ناحيه به صورت تصادفي انتخاب، سپس از بين دبيرستان هاي دخترانه واقع در آن ناحيه، دبيرستان 22 بهمن به‌صورت تصادفي انتخاب و از آن دبيرستان، 120 نفر به صورت تصادفي انتخاب و سپس با توجه به ملاك هاي ورود و خروج 30 دانش آموز با روش تصادفي در دو گروه آزمايش و گواه گمارده شدند. ابزار مورد استفاده، پرسشنامه تعلل ورزي تحصيلي بود كه روايي و پايايي آن به ترتيب 65/0 و 83/0 به‌دست آمد. برنامه آموزش مهارت هاي مثبت‌انديشي در 8 جلسه 90 دقيقه اي به صورت هفته اي دو بار بر روي گروه آزمايش اجرا شد. داده‌ها پس از گردآوري با استفاده از نرم‌افزار SPSS نسخه 21 و آزمون تحليل كوواريانس تحليل شد. نتايج: يافته‌ها نشان داد آموزش مهارت هاي مثبت انديشي بر كاهش تعلل ورزي تحصيلي دانش آموزان دختر پايه اول دبيرستان موثر است (001/0?P). نتيجه گيري: با توجه به تفاوت معني دار تعلل ورزي تحصيلي در دو گروه، آموزش مهارت هاي مثبت انديشي، مي تواند در كاهش تعلل‌ورزي تحصيلي موثر واقع شود. در مجموع، لزوم پرداختن به برنامه‌هاي آموزش مثبت‌انديشي در مدارس در راستاي كاهش تعلل‌ورزي تحصيلي دانش‌آموزان و افزايش موفقيت و پيشرفت در عملكرد تحصيلي آنها را خاطر نشان مي‌سازد.

Introduction: positive psychology interventions with focus on strengths of individual, is one of the new approaches in helping people due to develop their ability and emits .the aim of this study was to determine the effectiveness of positive thinking skills on academic procrastination of high school female students. Method: Research type was semi-experimental, pretest-posttest design with control group. Population was all female high school students in 3 section education organization Kermanshah city, 2014-2015. The research sample included 120 female from 22 Bahman high school students who were selected through multistage random cluster sampling method and then based on entrance and existence criteria assigned into two groups (experimental and control) randomly. The instruments used were academic procrastination Scale (validity=0.65 & reliability=0.83). The positive thinking skills intervention included 8 sessions, each 90 minutes, twice in week for experimental group. Because of effectiveness these interventions sessions were applied for control groups after posttest. Data analyzed with analysis of covariance using spss-21. Results: The results showed that positive thinking skills is effective on academic procrastination of high school female students (p?.0.001). Conclusion: regarding the divergences between two groupsʹ positive skills training scan be effective in reducing procrastination. Findings indicated the necessity of applying positive thinking program training in schools due to reducing academic procrastination and increasing success and progress of their academic performance in students.