Other language title :
بررسي نقش توسعه گردشگري روستايي بر ارتقاي شاخص هاي رفاه اجتماعي (مطالعة موردي: روستاهاي گردشگري استان آذربايجان شرقي(
Title of article :
Investigation of the Role of Rural Tourism Development in the Promotion of Rural Social Welfare Indexes (Case Study: East Azerbaijan Province)
Author/Authors :
Soleimani, Alireza Payam-e-Noor University, Tehran , Majnouni Toutakhane, Ali University of Bonab, Bonab , Aftab, Ahmad University of Urmia, Urmia
Pages :
16
From page :
25
To page :
40
Abstract :
Purpose- The aim of this study was to investigate the role of tourism development in the promotion of social welfare in rural East Azerbaijan province. Design/methodology/approach- The research paper is based on analytical-explanatory technique; it was carried out through a survey. The research population comprises the residents of the tourist villages. Five hundred (500) participants were selected as the sample size based on Cochran formula. Experts confirmed the face validity of the questionnaire. They performed a pilot study on 60 questionnaires within the same region. The applied questionnaire was 0.885 to 0.894 reliable based on the obtained data using Cronbach alpha. Finding- Spearman’s correlation test revealed that all research variables were positively and significantly related to tourism except sense of safety and security as well as improvement of consumption patterns. In addition, results of Mann-Whitney test showed that tourism and social welfare were more associated with tourist villages of East Azerbaijan than that of other non-tourist villages. In addition, the results of regression analysis revealed that 9 variables out of 11 obtained 89% of the variations. Accordingly, the variables of quality of life, occupation, and future expectancy have been more effective. Research limitations/implications- The recommendations in this research paper can be used in different areas of tourism management and development of villages in this region.
Farsi abstract :
مقدمه در دنياي امروز، برنامه ريزي براي توسعه ملي به طور كلي و توسعه روستايي به طور اخص، از ضروريات اصلي به شمار مي رود. در اين چارچوب، توسعه با تمامي ابعاد خود از آغاز زندگي بشر پيوسته در مقياس و مفهومي متفاوت مطرح بوده است. در اين ارتباط هر چه سطح فرهنگ بالا تر رفته، سطح نيازهاي بشري براي توسعه نيز بالاتر رفته است. كه يكي از ابعاد توسعه مد نظر بشر از گذشته تاكنون توسعه اجتماعي است. گردشگري در مقايسه با ساير فعاليت هاي اجتماعي و اقتصادي مزاياي بسياري دارد از آن به عنوان نوش داروي براي بالا برنده ي قابليت مختلف اقتصادي، اجتماعي و حتي زيست محيطي در نواحي دورافتاده، محرك تجديد حيات و كاتاليزوري سكونتگاه ها، بهبود دهنده شرايط اجتماعي زندگي جوامع روستايي براي بازسازي و توسعه ي اجتماعي و بهبود سطح عمومي رفاه اجتماعي در نواحي روستايي ياد مي شود. ساختارهاي رفاه اجتماعي در سطح روستاهاي گردشگري استان آذربايجان شرقي نيز گوياي اين مطلب است كه با وجود جاذبه هاي متعدد طبيعي و انساني در اين روستا، به دليل گسترش نيافتن بازار گردشگري آن هنوز سطح عمومي رفاه در اين روستا ناپايدار بود و هنوز هم مشكلات اجتماعي و اقتصادي متعددي گريبانگير روستاهاي اين استان بوده است. اين پژوهش به دنبال پاسخگويي به اين سؤال اصلي صورت گرفته است. كه توسعه گردشگري روستايي چه تأثيري بر ارتقاي شاخص هاي رفاه اجتماعي روستايي در استان آذربايجان شرقي داشته است؟ روش شناسي اين تحقيق از لحاظ هدف، توسعه اي و از لحاظ ماهيت، توصيفي - تحليلي و نيز از نوع همبستگي است. روش گردآوري داده ها براي پاسخگويي به سؤالات تحقيق، به دو صورت كتابخانه اي و ميداني بوده است. ابزار مورد استفاده در روش ميداني پرسشنامه و مصاحبه عميق بوده است جامعه آماري با تعداد 60 پرسشنامه صورت گرفت و با استفاده از فرمول ويژه كرونباخ آلفا، پايايي بخش هاي مختلف پرسشنامه تحقيق 885 / 0 الي 894 / 0 به دست آمد جامعه آماري اين پژوهش شامل كليه افراد ساكن در روستاهاي توريستي استان آذربايجان شرقي در ايران است كه جمعا 37053 نفر بوده است. با استفاده از فرمول كوكران 500 نفر به روش تصادفي ساده به عنوان حجم نمونه انتخاب شده است. براي رعايت اصل برابري نيز 500 نفر از ساكنين ساير روستاها به عنوان جامعه كنترل انتخاب شده است. در اين پژوهش براي تجزيه و تحليل اطلاعات به دست آمده از پرسشنامه ها از ضرايب همبستگي اسپيرمن، آزمون يومان من ويتني و رگرسيون چند متغيره و در محيط SPSS ، استفاده شده است . يافته هاي تحقيق نتايج آزمون من ويت ني نشان مي دهد كه بين روستاهاي توريستي و روستاهاي عادي ازنظر درآمد، اشتغال، كيفيت زندگي، مشاركت اجتماعي، توسعه ارتباطات، توانمندي اجتماعي، كيفيت مسكن، اميد به آينده و مهارت هاي فني و حرفه اي اختلاف معني داري در سطح 1 درصد خطا وجود دارد. نتايج ضريب همبستگي اسپيرمن نشان مي دهد كه رابطه بين متغيرهاي درآمد، اشتغال، كيفيت زندگي، مشاركت اجتماعي، توسعه ارتباطات، توانمندي اجتماعي، كيفيت مسكن، اميد به آينده و مهارت هاي فني و حرفهاي با متغير گردشگري در سطح 1 درصد خطا مثبت شده است. لذا با توجه به اينكه تمامي متغيرهاي فوق داراي ارتباط معني داري با رفاه اجتماعي هستند بنابراين در مدل نهايي باقيمانده اند. نتايج نشان مي دهد اين متغيرهاي پيش بين 89 درصد (89 / 0 = R2) از ميزان واريانس متغير وابسته (تقويت رفاه اجتماعي) را پيش بيني مي كنند. ضريب تعيين بيانگر اين است كه متغيرهاي ديگري نيز در ميزان تقويت شاخص هاي رفاه اجتماعي روستاييان تأثيرگذار بوده اند كه در مطالعه حاضر بررسي نشده است. نتايج تحليل واريانس يك طرفه نيز معني دار بودن رگرسيون و رابطه خطي بين متغيرها را در گام نهايي نشان مي دهد. نتيجه گيري همان طوري كه در اين پژوهش بررسي شد گردشگري روستايي نقش عمدهاي در بهبود وضعيت شاخص هاي رفاه اجتماعي دارد. در يان زمينه اقدان به بررسي 11 متغير مرتبط با رفاه اجتماعي روستايي گرديده. به طوري كه همبستگي بين گردشگري و تقويت شاخص هاي رفاه اجتماعي در نه فرضيه از يازده فرضيه مورد آزمون به اثبات رسيد و در اين ارتباط، ميزان P محاسبه شده بين مؤلفه هاي رفاه اجتماعي و گردشگري روستايي سطح معناداري كمتر از 01 / 0 را نشان داد. از طرف ديگر، نتايج آزمون من ويت ني نشان داد كه ارتباط بين گردشگري و مؤلفه هاي رفاه اجتماعي در روستاهاي توريستي بيشتر از روستاهاي عادي بوده است. براساس نتايج تحقيق متغيرهاي درآمد، اشتغال، كيفيت زندگي، مشاركت اجتماعي، توسعه ارتباطات، توانمندي اجتماعي، كيفيت مسكن، اميد به آينده و مهارت هاي فني و حرفه اي با متغير گردشگري كه با نتايج يافته هاي داگستاد (2011) همخواني دارد. همچنين براساس نتايج حاصل از پژوهش، گردشگري منجر به بهبود وضع اشتغال در روستاهاي هدف گردشگري شده است كه با يافته هاي آرف و گيل (2009) همخواني دارد. در مورد اثرات گردشگري بر بهبود كيفيت زندگي و همچنين در زمينه ي نقش گردشگري در ارتقاي كيفيت زندگي نيز يافته هاي اين پژوهش با يافته هاي فونس و همكاران (2011)، اندرك و ژوروكي (2010) همخواني دارد. در رابطه نتايج توسعه گردشگري در زمينه مشاركت اجتماعي روستائيان نيز پژوهش حاضر با نتايج يافته هاي باو و سان (2006) همخواني داشته است. در رابطه همبستگي بين گردشگري روستايي و اميد به آينده با يافته هاي ووگت (2012) و در زمينة همبستگي گردشگري با مهارت هاي فني و حرفه اي با يافته هاي ليو و وال (2006) همبستگي دارد.
Keywords :
Rural tourism , social development , social welfare , East Azerbaijan , Iran
Journal title :
Astroparticle Physics
Serial Year :
2018
Record number :
2477214
Link To Document :
بازگشت