بررسي توانمندي نسخه نويسي پزشكان جوان و كارورزان پزشكي استان كردستان

مقدمه: يك راه اصولي براي اطلاع از الگوي تجويز و مصرف داروها، بررسي نسخه‌هاي پزشكان تازه فارغ‌التحصيل و به ويژه كارورزهاي پزشكي است. اين مطالعه با هدف، تعيين توانمندي نسخه نويسي بيماري‌هاي شايع در كارورزان پزشكي طراحي و اجرا شده است. مواد و روش‌ها: در يك مطالعه مقطعي، توانايي نسخه نويسي ده بيماري شايع در دانشجويان پزشكي در شرف فارغ‌التحصيلي و گروه تازه فارغ‌التحصيل دانشكده پزشكي سنندج در سال 1389 از طريق آزمون باليني ساختاردار عيني (Objective structured clinicl examination يا OSCE) مورد بررسي قرار گرفت. يافته‌ها: ميانگين اقلام داروي نوشته شده در هر نسخه برابر 1/2 قلم دارو و ميانگين نمره كل شركت كنندگان در همه ده ايستگاه 62 از 100 نمره بود. توانايي نسخه نويسي دانشجويان از نظر نوع دارو براي ده بيماري 5/81 درصد بود. از نظر دوز دارو 4/34 درصد نسخه‌ها و از نظر دفعات مصرف دارو 3/21 درصد آن‌ها صحيح بود. 1/24 درصد داروي اشتباهي براي بيمار تجويز كرده بودند. نيمي از واحدهاي مورد مطالعه، مدت درمان بيماري‌هاي ده‌گانه را به طور صحيح تعيين نمودند. خوانا بودن نسخه‌ها و عدم خط خوردگي به ترتيب 2/87 درصد و 7/84 درصد، نوشتن نام دارو 8/43 درصد و ثبت اسم بيمار در نسخه، 1/44 درصد صحيح ارزيابي شد و به طور تقريبي هيچ كدام از نسخه‌ها تاريخ و امضا نداشت. كمترين نمره به بيماري چربي خون با ميانگين 9/3 و بالاترين نمره به بيماري COPD (Chronic obstructive pulmonary disease) با ميانگين 9/7 تعلق داشت. از نظر عوامل مرتبط نمره دختران بهتر از پسران بود (03/0 = P). نمره نسخه نويسي با معدل كل و نمره علوم پايه دانشجويان همبستگي ضعيفي را نشان داد (1/ = r). نتيجه‌گيري: توانايي دانشجويان مورد مطالعه به نسبت قابل قبول بود، اما اطلاعات دانشجويان در خصوص موارد مهمي چون دوز دارو، دفعات مصرف و مدت درمان كه در درمان بيماري نقش اساسي دارند، پايين بود و امر بازنگري در برنامه‌هاي آموزشي به ويژه در دوره انترني در خصوص نسخه نويسي را ضروري مي‌نمايد. كليد واژه‌ها: نسخه نويسي، كارورزان، آزمون باليني ساختاردار عيني