آموزش حرفه‌اي‌گري پزشكي و نقش الگويي استادان دانشگاه علوم پزشكي گيلان از ديدگاه دستياران اين دانشگاه

زمينه و هدف: به دلايل متعددي نياز به تغيير در فرهنگ، محيط آموزشي و برنامه درسي آموزش پزشكي براي حركت به سمت ارتقاي حرفه‌اي‌گري پزشكي (پايبندي به اصول حرفه‌اي پزشكي) لازم و ضروري به نظر مي‌رسد. هدف اين مطالعه، ارزيابي اوليه‌اي از نگرش دستياران دانشگاه علوم پزشكي گيلان درباره برنامه‌هاي آموزش حرفه‌اي‌گري و نقش استادان در اين زمينه در دانشكده پزشكي بود . روش كار : اين مطالعه توصيفي به وسيله پرسشنامه‌اي كه روايي و پايايي آن تاييد و بر اساس مسايل فرهنگي- اخلاقي خاص كشورمان تعديل شد، در بين 189 دستيار رشته‌هاي تخصصي دانشكده پزشكي دانشگاه علوم پزشكي گيلان در سال تحصيلي 91-1390 انجام گرديد. آناليز اطلاعات با استفاده از آزمون Student-t و نرم‌افزار STATA انجام شد. يافته‌ها : در اين مطالعه 140 دستيار از 14 رشته تخصصي با ميانگين سني 49/4 ± 2/32 سال شركت نمودند و پرسشنامه ها را تكميل كردند. بيش از 50 درصد دستياران، ميزان موفقيت برنامه آموزشي را در زمينه‌هاي مختلف آموزش اصول حرفه‌اي‌گري پزشكي متوسط تا زياد دانسته‌اند. بيش از40 درصد آنان نيز تاثير استادان الگو را در آموزش اين اصول زياد دانسته‌اند. 9/62 درصد دستياران بر آموزش اين اصول به صورت تدريس نظري- عملي اتفاق نظر داشتند. نتيجه‌گيري : ميزان موفقيت برنامه‌هاي آموزشي در زمينه‌هاي مختلف اصول حرفه‌اي‌گري پزشكي به نسبت خوب بوده است، اما نياز به بهبود دارند. دستياران اذعان دارند تاكنون اصول حرفه‌اي‌گري را در قالب يك برنامه درسي پنهان از استادان خود آموخته‌اند، اما اين اصول بايد به صورت واحدهاي نظري و عملي هم تدريس شوند.