بررسي همبستگي سبك‌هاي تفكر و تصميم‌گيري باليني در پرستاران شاغل در بيمارستان‌هاي آموزشي وابسته به دانشگاه علوم پزشكي و خدمات بهداشتي- درماني تبريز در سال92

چكيده زمينه و هدف: نظر به اهميت سبك‌هاي تفكر در تصميم‌گيري افراد جهت انجام امور مربوط به خود، مطالعه حاضر با هدف بررسي همبستگي بين سبك‌هاي تفكر و تصميم گيري باليني در پرستاران شاغل در بيمارستان‌هاي آموزشي وابسته به دانشگاه علوم پزشكي تبريز انجام پذيرفت. روش بررسي: در اين مطالعه توصيفي- همبستگي 196 نفر از پرستاران شاغل در بيمارستان‌هاي مختلف آموزشي تبريز با روش نمونه‌گيري تصادفي وارد مطالعه شدند. داده‌ها با پرسشنامه پژوهشگر ساخته تصميم گيري باليني و پرسشنامه فرم كوتاه سبك‌هاي تفكر جمع آوري گرديد. تحليل داده‌ها با استفاده از آزمون همبستگي پيرسون و رگرسيون چند گانه انجام پذيرفت. يافته‌ها: سبك تفكر سلسله مراتبي، بيشترين ارتباط مثبت معني‌دار را با تصميم‌گيري باليني داشت (427/0=r و 001/0 p). بين سبك تفكر تك قطبي و تصميم‌گيري باليني ارتباط منفي وجود داشت (201/0-=r و 05/0 p). بين سبك محافظه كار و تصميم‌گيري باليني نيز ارتباط منفي معني‌دار مشاهده گـرديد ( 149/0-=r و 05/0 p). بـر اسـاس نتايج آزمـون رگـرسيون چندگانه، سبك‌هاي نـوع اول پيش‌بيني كننده تصميم‌گيري باليني بهتـري بودند و سبك‌هاي نوع دوم با افت نمرات تصميم‌گيري باليني همراه بود. با اين وجود شدت رابطه به دست آمده در كل ضعيف بود (171/0=R2 ،001/0 p). نتيجه‌گيري: باتوجه به ارتباط معني‌دار ولي ضعيف بين سبك‌هاي تفكر و تصميم‌گيري باليني انجام مطالعات بيشتر، ضروري به نظر مي‌رسد.