مقايسه تاثير ورزش‌هاي پياده‌روي و يوگا بر كيفيت زندگي افراد مبتلا به ديابت نوع 2

زمينه و هدف: ديابت مليتوس يك بيماري مزمن بوده كه بيماران مبتلا به ديابت به جهت ارتقا كيفيت زندگي خود به برنامه مراقبتي ويژه‌اي نياز دارند. داشتن برنامه ورزشي مدون يكي از اين برنامه‌هايي است كه موجب بهبود اداره بيماري و ارتقا كيفيت زندگي بيماران مبتلا به ديابت مي‌شود. مطالعه حاضر با هدف مقايسه تاثير 4 هفته تمرينات يوگا و پياده‌روي بر كيفيت زندگي افراد مبتلا به ديابت نوع 2 انجام شده است. روش بررسي: در اين مطالعه نيمه‌تجربي60 مرد و زن مبتلا به ديابت 30 تا 55 ساله به صورت تصادفي ساده به سه گروه يوگا، پياده‌روي و كنترل تقسيم شدند. گروه يوگا و پياده‌روي به مدت 4 هفته هر روز به مدت 45 دقيقه تحت مداخله قرار گرفتند. داده‌ها به وسيله پرسشنامه SF-36 در دو نوبت قبل و پايان مداخله جمع آوري شدند. آناليز آماري داده‌ها با نرم افزار 16 SPSSدر سطح معني‌داري 95 درصد انجام شد. يافته‌ها: در مقايسه كيفيت زندگي گروه يوگـا با كنترل، ابعاد عملكـرد جسمـاني- نقش جسماني- سلامتي عمومي- سرزندگي-عملكـرد اجتماعي- نقش رواني و سلامت رواني در گروه يوگا بهبود معني‌دار داشتند (05/0 P). در مقايسه كيفيت زندگي گروه پياده‌روي با گروه كنترل، ابعاد عملكرد و نقش جسماني- سلامتي عمومي- سرزندگي- نقش و سلاـمت رواني در گـروه پيـاده‌روي بهبود معني‌دار داشتند (05/0 P) در بررسي همزمـان ابعـاد كيفيت زندگـي قبل و بعد از مداخله در سـه گروه، در ابعاد عملكرد و نقش جسمـاني-سلامتي عمـومي- سر زندگي- نقش و سلامت رواني تفاوت معني‌دار در گروه‌هاي مداخله مشاهده شد (05/0 P). نتيجه‌گيري: ورزش يوگا درارتقا بعد سلامت عمومي كيفيت زندگي موثرتر از ورزش پياده‌روي است در حاليكه ورزش پياده‌روي در بهبود ساير ابعاد كيفيت زندگي موثرتر از ورزش يوگا است.