بررسي نگرش زنان زايمان كرده نسبت به رعايت محدودۀ قلمرو انساني توسط كادر مامايي در بيمارستان آيت‌الله موسوي زنجان

زمينه و هدف: از عوامل مهم در ايجاد رضايت خاطر بيماران بستري در بيمارستان ها، ميزان توجه و احترامي است كه كاركنان بخش درمان نسبت به حقوق و محدوده قلمرو بيماران قائل مي شوند. لذا مطالعه حاضر به منظور تعيين نگرش زنان زايمان كرده نسبت به رعايت محدوده قلمرو انساني توسط كادر مامايي در بيمارستان آيت الله موسوي زنجان انجام شده است. روش بررسي: مطالعه حاضر، تحقيقي توصيفي مقطعي است. 256 مادر زايمان كرده در بيمارستان آيت الله موسوي زنجان در مقطع زماني 3 ماه انتخاب شدند. ابزار گردآوري داده هـا، پرسشنامه شامل مشخصات دموگرافيك و سوالات قلمرو بود كه 2 ساعت بعد از زايمان توسط مادران تكميل شد. داده هاي جمع آوري شده در نرم افزار spss و با آزمون هاي من ويتني، كروسكال واليس و ضريب همبستگي اسپيرمن تحليل گرديد. يافته ها: نتايج نشان داد كه ميانگين نمرۀ كلي ديدگاه مادران نسبت به رعايت محدوده قلمرو انساني 79/4±22/32، همچنين ميانگين نمره ديدگاه مادران نسبت به قلمرو جسمي و رواني به ترتيب 51/2±35/13 و 25/3±89/18 بود. بطور كلي ديدگاه اكثريت مادران نسبت به رعايت محدوده قلمرو جسمي 9/67 درصد و قلمرو رواني 4/77 درصد، خوب بود. نتيجه گيري: براساس ديدگاه مادران ميزان رعايت قلمرو به ميزان نسبتاً مطلوبي بود. لذا پيشنهاد مي شود با برگزاري دوره هاي بازآموزي در اين زمينه و برداشتن موانع موجود شاهد رعايت هر چه بهتر قلمرو انساني در سيستم بهداشتي درماني باشيم.